Anticonceptie kan je verbinding met de natuur verstoren. Als je een hormonale onbalans hebt of last hebt van menstruatie klachten als extreme pijn, PMS of het uitblijven van menstruatie vraagt jouw lichaam om naar binnen te keren en onderzoek te doen naar de onderliggende oorzaak hiervan. Door het gebruik van anticonceptie kan jouw cyclus niet vrijelijk vloeien. Trauma’s en blokkades ontstaan en worden genegeerd. Ben jij je bewust van jouw cyclus en neem je de tijd om naar jouw lichaam te luisteren? 

Acceptatie en loslaten is een thema wat voor vele onder ons regelmatig een terugkerend onderwerp zal zijn. De afgelopen week werd ik daar ook weer sterk aan herinnert en op de proef gesteld. 

Ik was boos. Boos op mezelf. Ik had niet naar mijn gevoel geluisterd. Naar mijn gevoel dat altijd klopt. Waarom ik het dan toch genegeerd had was de vraag. Ik vond dat ik niet genoeg redenen had om dat gevoel te volgen en ik liet me meenemen in enthousiasme van anderen. Het resultaat van het niet volgen van mijn gevoel mag er zijn. Ik leer op de harde manier. Of dat ooit gaat veranderen dat blijft nog in het midden. De gevolgen van het negeren van mijn gevoel zijn dat ik nu in quarantaine zit, mijn vakantie niet doorgaat en ik mijn werk sessies heb moeten cancellen voor een week. Ik werk volledig vanuit mijn intuïtie en gevoel en toch heb ik het voor elkaar gekregen dit bij mezelf compleet te negeren en dat is niet ok. Ik wist direct dat het belangrijkste was om te zoeken naar de oorzaak van mijn boosheid en frustratie en het was snel duidelijk, ik was teleurgesteld in mezelf dat ik niet naar de signalen geluisterd heb. Had het dan anders moeten gaan? Nee dit was precies hoe het voor mij de bedoeling was. Juist uit zulke momenten kun je leren. Ik had de situatie niet volledig kunnen voorkomen, wel anders kunnen laten verlopen. De stop, drop and ground werd er zodanig ingegooid dat het niet alleen thuiszitten werd, maar zelfs de stroom er een hele dag uit lag. Het enige wat overbleef om te doen was lezen, mediteren en slapen. Een total blackout werd het die afgelopen woensdag ook wel genoemd in het nieuws. Een soort van nood gedwongen mini retraite at home zullen we maar zeggen. Als je het zelf niet inlast dan helpt het universum wel een handje.

De volgende dag ben ik niet meer boos op mezelf, maar op het systeem. Van de een op andere dag word je door de maatschappij gezien als een gevaar voor de samenleving en dien je jezelf op te sluiten en te isoleren. Ik heb wat online werk, maar merendeel werk ik met live sessies. Dit mag ik niet doen omdat ik wellicht een gevaar kan zijn om anderen te besmetten. Of dit echt het geval is of niet erbuiten gelaten. Hoeveel geld gaat er wel niet uit bedrijven naar werknemers die voor de zekerheid in quarantaine zitten? En net als in mijn geval, hoeveel eigenaren van bedrijven kost het een klap geld je aan deze maatregelen te moeten houden? En wat zijn de mentale gevolgen van iemand afsluiten van de buitenwereld? Natuurlijk wil ik niet ziek worden en al helemaal niet dat anderen dit worden via mij. Maar toch speelt de vraag op of alle regels er omheen niet net zo goed vervelende consequenties in werking zet. Het voelt toch gek om niet te mogen werken terwijl ik me helemaal goed voel. Ik doe mijn werk graag en ik geniet liever van vrije dagen wanneer ik daar zelf voor kies in plaats van dat het mij wordt opgelegd. Wanneer er aan mijn vrijheid wordt gezeten komt de rebel in mij naar boven en ik zal altijd kritisch zijn en onderzoeken of dit reëel is, iets klakkeloos aannemen doe ik niet. 

Hm voel ik me nu een beetje warm of ligt dat aan de zon? Ik voel een lichtelijke hoofdpijn, zou het dan toch? Een uur later voel ik me kerngezond en later op de dag ineens toch weer heel moe. Er word je haast een soort angst opgelegd door thuis te zitten met je eigen gedachtes. Wat een waanzin om zo te gaan denken eigenlijk. Ik heb me zo goed als aan de regels gehouden door niet in publieke ruimtes te komen, werk sessies te cancellen en me niet onder de mensen te begeven, maar ik besloot wel de natuur in te gaan, gewoon alleen. De natuur is goed voor iedereen, waarom daar van weggehouden worden? Beweging en buiten zijn is essentieel voor elk mens. Dit kun je ook doen zonder met anderen in contact te komen. Naar mijn mening is het niet gezond dit tegen te gaan door iemand te verplichten thuis te blijven. Een hike maken zorgde er juist weer voor dat ik me energiek voelde en positievere gedachtes had. Naar een verlaten strandje gaan om even te zwemmen en de zon op m’n huid te voelen maakte me blij.

Ook deze dagen weer bleek opnieuw hoe fijne vrienden en vriendinnen ik heb, als familie. Ondanks dat een deel van ons in quarantaine zat zorgden we voor elkaar. Ieder op zijn eigen manier. Boodschappen doen, even bellen, gedachtes uitwisselen, afleiding. Gelukkig was er nog iemand van ons die wél de winkel in mocht voor boodschappen. Op goede en slechte momenten, leuke en minder leuke dingen met elkaar kunnen delen, zo waardevol. In plaats van nu samen op vakantie te zijn, zorgen we voor elkaar en ergens is dat ook heel mooi. Samen kijken we naar de dingen die wel kunnen en denken we in oplossingen. Als iemand daar even moeite mee heeft helpen we elkaar om toch weer het positieve in te zien. Mijn vriendin Angèle schreef in deze dagen ook een blog die je via DEZE link kan lezen. We wisten dit niet van elkaar en toch komen onze verhalen in de kern op hetzelfde neer. Wij denken vaak hetzelfde en dat is een mooie verbindende factor. Een uitgekozen familie. 

Ik had mijn nieuwe tattoo op geen mooier spontaan moment kunnen kiezen. ‘Aqui y ahora’ heb ik vlak voor dit alles begon laten zetten. Leven in het hier en nu. Leven met de dag. Niet gisteren, niet morgen, maar vandaag. Nu is alles wat je hebt. Het heeft geen zin om je te laten leiden door de pijn uit het verleden, het heeft net zo min nut om je te laten tegenhouden door je angsten voor wat komen gaat. De afgelopen dagen waren zeker weer lessen in overgave, loslaten en acceptatie. Overgave aan de regels, loslaten dat de vakantie niet doorgaat, accepteren dat ik een week minimale inkomsten heb. Hoe meer positieve gedachtes, hoe meer positiviteit je ontvangt. Ik geloof er in dat gedachtekracht het sterkste is wat er bestaat, eerst geloven en dan pas zien. De niet helpende gedachtes en emoties onderzoeken en zo snel mogelijk omzetten naar een krachtige mindset, dát is wat helpt.

Ik wilde geen stay-at-home vakantie, maar had ik er invloed op? Nee. Het enige wat ik kon doen was loslaten en accepteren. Leven in het hier en nu.

Together we keep up the high vibrations!

** Test is negatief, ik kan inmiddels weer live sessies geven **

Wanneer je leeft zoals het voor jou bedoeld is, als je zo gezegd je zielspad volgt, dan voelt het leven als een positieve stroom waar in er steeds meer naar je toekomt en het geluk met je is. Het flowt, er komt op je pad wat er voor je bedoeld is en je voelt van binnen dat dit de bedoeling is, dat je op het goede pad zit. Wanneer je van dit zielspad afwijkt kom je in een negatieve spiraal terecht. Er gebeuren dingen die niet zo leuk zijn, je bent niet echt gelukkig, vind het leven niet vervullend of je wordt zelfs ziek. Je krijgt letterlijk tekens dat je iets moet veranderen om weer op de juiste weg terecht te komen. Deze tekens blijven zich net zo lang herhalen tot je er naar gaat luisteren. Als je deze tekens leert herkennen dan kun je steeds duidelijker gaan voelen wat wel of niet goed voor jou is.

Christina heeft hier in haar boek “Visoen over het goede” overzichtelijke lijstjes over gemaakt:

De tekens die er op wijzen dat je jouw zielspad volgt; 

• Je bent enthousiast, voelt levensvreugde en hebt oprechte humor
• Je ervaart een gevoel van innerlijke vrede en bent tevreden met jezelf en je omgeving
• Je hebt gezonde eigenliefde, een gezond zelfbewustzijn en een gepaste omgang met anderen
• Je voelt innerlijk harmonie en balans
• Je hebt een sterk ontwikkelde eigen verantwoordelijkheid
• Je hebt een helder beeld van je eigen potentieel
• Je bent creatief en vindingrijk
• Je volgt je innerlijke stem, je innerlijke kompas
• Je hebt het vermogen om te leven vanuit je hart en je met doorzettingsvermogen aan je persoonlijke missie te wijden
• Je kan herkennen wanneer een missie is volbracht en met hart en ziel aan een nieuwe opdracht beginnen, je leeft in het nu
• Je hebt synchroniciteit en déjà-vu ervaringen

De tekens die er op wijzen dat je jouw zielspad niet volgt; 

• Je hebt een gebrek aan enthousiasme en levenslust, hebt twijfels en nachtmerries
• Je hebt een gebrek aan innerlijke voldoening, bent ontevreden met jezelf en je omgeving
• Je hebt een gebrek aan eigenliefde, offert jezelf op of buit anderen uit
• Je ervaart stress en een innerlijke onbalans
• Je hebt een gebrek aan eigen verantwoordelijkheid en projecteert je schuldgevoelens op anderen
• Je onderschat of overschat je eigen potentieel, hebt een gebrek aan ideeën, hebt gelatenheid of juist losbandigheid
• Je laat je leven bepalen door invloeden van buitenaf en je levensomstandigheden
• Je zoekt naar de weg van de minste weerstand of bent overdreven gemotiveerd voor de verkeerde dingen
• Je ervaart een gevoel van stilstand en houdt je vast aan het verleden, leeft in het verleden
• Je bent verward, gedesoriënteerd of hebt een depressie of burn-out

Je zult na het lezen hiervan waarschijnlijk al begrijpen hoe belangrijk het is om je zielspad te volgen. Als je dit niet doet zul je continue tekens blijven ontvangen dat je ergens verandering in mag aanbrengen. Dit kunnen kleine tekentjes zijn die als je niet luistert steeds erger kunnen worden. Je ontvangt subtiele hints dat iets niet helemaal lekker gaat, wil je hier niet naar luisteren of je ziet het nog niet in, dan kan het bijvoorbeeld zo zijn dat je wakker wordt geschud door een ongeluk of je komt in een benauwde situatie terecht waarin je jezelf wel moet afvragen wat hiervan de bedoeling is.

Waarom kiezen dan toch veel mensen nog niet (volledig) voor hun zielspad? Het is eng, spannend en onbekend. Er is je op school niet geleerd om naar je gevoel te luisteren en om te ontdekken wat je zielsmissie is. Je werd thuis niet geholpen om je eigenliefde te versterken en je hart te volgen. De maatschappij heeft bepaalde verwachtingen van je waardoor je een druk ervaart om daar aan te voldoen. Er zijn genoeg redenen te bedenken waardoor je afwijkt van je eigen pad. Als je bovenstaande lijstjes bekijkt, wil je dan je patronen doorbreken om wel jouw zielspad te gaan volgen of blijf je nog steeds liever verder gaan zoals je gewend bent?

Ik hoorde vandaag een vrouw snorkel les geven aan kleine kinderen in de zee. Ik was zo blij om haar les te horen geven op een manier waarbij bewustwording en liefde voelbaar was. Zij gaf de kids een compliment “you guys were very brave”. Vervolgens vroeg ze waarom ze bang waren geweest om de zee in te gaan en ze zei dat ze allemaal dapper waren omdat ze iets hadden gedaan waar ze bang voor waren. Ze hadden niet alleen een angst overwonnen, ze waren zelfs enthousiast om nog een keer te gaan! “You did great, this is the whole definition of being brave, being scared and do it anyway’ zei de teacher. De kinderen waren trots, zij hadden niet alleen geleerd om te snorkelen, maar kregen meteen een mooie levensles mee. Ik hoop dat deze manier van lesgeven meer en meer geïntrigeerd zal worden. 

Ik voel het zeker als onderdeel van mijn missie om dit over te brengen op anderen. Om de mogelijkheden te laten zien en te delen hoe belangrijk het is om te doen waar je happy van wordt. Ik heb een punt in mijn leven gekend waar ik totaal het nut niet in zag van mijn leven hier en het me ontbrak aan levenslust. Van dat onderste lijstje kon ik elk punt afstrepen. Letterlijk elk punt was op mij van toepassing. Best schokkend als ik daar nu op terug kijk. Ik ben door elk punt heen gegaan en het was geen makkelijke weg om dat allemaal te doorbreken, maar de wil was er en dat is genoeg om het te laten slagen. Inmiddels kan ik mijzelf volledig vinden in het de tekens die er op wijzen dat ik mijn zielspad wel volg en wanneer ik enigszins afdwaal weet ik dit te herkennen zodat ik er wat aan kan doen.

In het proces is het vooral belangrijk om je te openen voor de tekens die je krijgt, om te leren luisteren naar je innerlijke stem. Een (bijna) ongeluk, iets wat continue kapot gaat, afspraken die herhaaldelijk niet doorgaan, lichamelijke klachten? Het zijn allemaal dingen die jou iets willen vertellen. Zo heb ik bijvoorbeeld lange tijd tekens gekregen dat ik in het buitenland moest gaan wonen, maar ik wilde daar niet naar luisteren. Ik durfde niet alles achter me te laten, ik wilde wachten op een man die met mij samen wilde emigreren, ik vond dat ik me moest aanpassen aan de maatschappij en gewoon tevreden moest zijn met het leven wat ik had. Uiteindelijk ‘won’ het universum, ik kon er niet meer omheen en van het een op het andere moment ging ik dan toch emigreren. Daarna ging mijn leven pas echt in een stroomversnelling, omdat ik eindelijk na jaren deed wat ik al lang diep van binnen voelde maar waar ik nooit aan wilde toegeven.

Een depressie was wel één van de dieptepunten van mijn tekens. Ik had al allerlei tekens gekregen, maar die wilde ik destijds niet horen of zien. Het ging net zo lang door tot ik niet meer kon, opgebrand was en in een donkere wolk van een depressie verdween. Zo blijkt hoe belangrijk het is om naar je lichaam en je gevoel te luisteren. Inmiddels ben ik mezelf steeds beter gaan leren kennen, ik leef in het nu en vertrouw op de keuzes die ik maak vanuit mijn hart. Bij het leven op deze manier, directe acties ondernemen vanuit mijn hart loop ik het risico keihard onderuit te kunnen gaan of het pakt geweldig uit en ik ben vervult van geluk. Beide is oké, wanneer iets niet verloopt zoals gehoopt dan valt daar nog een les in te leren en vervolgens komt er gewoon weer een nieuwe dag met nieuwe mogelijkheden.

Mijn eigen bedrijf starten is iets wat al vastgelegd was en waar ik steeds meer tekens over kreeg. In DEZE blog kun je een kort verhaal lezen over hoe dit is ontstaan. De zaadjes waren al jaren geleden gepland, al had ik daar zelf geen idee van. In de loop van de jaren ging mijn innerlijke stem steeds harder ‘roepen’ wat ik moest doen. Bij die ingevingen dacht ik steeds ‘nee, dat ga ik echt niet doen’. Ik deed het dan uiteindelijk toch en was verbluft van de magie die er ontstond. Vandaar mijn tattoo met de tekst ’trust the universe’, ik kan echt niet meer anders dan er op vertrouwen dat het universum mij de goede kant op helpt.

De ‘wat maar als’ gedachtes en beren op de weg kan ik nu steeds makkelijker aan de kant zetten. Ik weet dat als ik niet luister naar mijn innerlijke stem het alleen maar uitstel is van wat er toch uiteindelijk gaat gebeuren. Soms heb ik geen idee waarom ik een bepaalde actie onderneem, het is iets van binnen wat ik voel wat ik moet doen zoals een vliegticket kopen, een bericht sturen of informatie delen in een sessie. Door continue af te blijven gaan op mijn innerlijke stem kan ik in het nu leven. Een gesprek van gisteren of iets wat wellicht in de toekomst kan gebeuren doet er niet toe en precies dat maakt alles anders. Ik doe dan wat er in dat moment de bedoeling is ongeacht alle gebeurtenissen er omheen die al geweest zijn of nog zullen komen. Het is makkelijker gezegd dan gedaan, dit is niet iets wat je binnen een week ineens in je systeem hebt. Geef jezelf de tijd om deze nieuwe manier van handelen te integreren in je systeem.

Ik weet 100% zeker dat het voor iedereen mogelijk is die switch te maken. De eerste stap is inzien en erkennen dat jij niet je zielspad leeft. Een pijnlijk besef, best lastig om toe te geven. Wanneer je weet dat dit zo is is de volgende stap om er iets aan te willen veranderen. Als je het nog fijn vindt in een slachtofferrol te blijven hangen en als je wilt blijven denken ‘het is mij niet gegund, mijn leven is nou eenmaal zo, ik ben nu eenmaal zo’, dan wordt het erg moeilijk. Vind de wilskracht in jezelf om de verandering aan te gaan en ook al is het nog niet zover, voel dat het mogelijk is. Open jezelf voor de positieve opties. Zodra je de openheid voelt kun je verder. Als je het lastig vindt en niet weet waar je kunt beginnen zoek dan naar hulp van een coach en/of healer die je kan begeleiden. Zoek iemand waarbij je je op je gemak voelt en door wie jij je geïnspireerd voelt. Iemand die jou op een liefdevolle manier in de spiegel kan laten kijken en je helpt op jouw innerlijke reis.

Het is goed om eerst te voelen of iemand bij je past of het klikt en er een bepaald niveau van vertrouwen is. Wanneer je dit niet voelt is de kans groot dat je jezelf niet volledig openstelt, geen handvaten wilt aannemen en de energie niet volledig stroomt. Als je hulp wilt bij jouw persoonlijke groei zoek dan naar de persoon waarbij je je gezien en gehoord voelt en ga een mooie reis tegemoet.

Follow your path beautiful soul!

Ik durf te stellen dat een rebirthing sessie effectiever is dan voor sommige jarenlange therapie. In gesprekken kun je bepaalde dingen achterwege laten, niet tot de kern komen, je vind het lastig om bij je gevoel te komen of je kunt er geen woorden aan geven. Bij breathwork valt dit allemaal weg. Je gaat tot het diepst van de kern zonder dat je hier woorden aan hoeft te geven. Het is een enorme opschoning in je systeem wat binnen twee uur meer voor je kan doen dan urenlang week in week uit praten met een psycholoog. Waarom? Je gaat direct naar de kern van blokkades die in jou opgeslagen zitten. Vastzittende emoties willen er uit gehuild, geschreeuwd, gelachen, gestompt of geschud worden. Door middel van de ademhaling ga je doorvoelen wat binnen in jou speelt zonder het uit de weg te gaan. Op die manier kun je de emoties volledig doorvoelen én helen. 

Wat er in een sessie kan gebeuren is ongelofelijk en sinds de eerste keer dat ik er mee in aanraking kwam was ik om. Ik had ook direct het gevoel dat ik deze techniek wilde inzetten tijdens mijn sessies om anderen ook deze waanzinnige resultaten te kunnen laten beleven. Door de ademhaling kun je energie weer goed laten doorstromen in je lichaam en emotionele blokkades en trauma’s kunnen worden opgelost. Dit kan gaan om energie die al jarenlang vastzit in jouw systeem of door situaties die pas kort geleden gebeurt zijn, dit maakt niks uit.

Emoties willen gevoeld en geuit worden. Iets wat in de Westerse wereld niet erg genormaliseerd is. Wat er veel voorkomt is dat emoties uit de weg worden gegaan, je stopt ze weg, slikt ze in. Je schaamt je voor wat je voelt, je vind het een zwakte om je emoties te tonen. Er is je vertelt om niet te schreeuwen, huilen of gillen. Hoe vaak heb je wel niet als kind gehoord ‘hou eens op met dat gegil, stop met huilen, niet zo boos zijn’? Het is je geleerd om je emoties binnen te houden. Iets waar je nu last van kunt hebben. Emoties willen bewegen, stromen, uit je lichaam komen. Ongeuite emoties kunnen lichamelijke en psychische klachten of ziektes veroorzaken.

Het is zo jammer en onbegrijpelijk dat hier niet meer aandacht voor is in het dagelijks leven. Wanneer je met klachten bij de dokter komt krijg je medicijnen voorgeschreven of hulp van bijvoorbeeld een psycholoog. Begrijp me niet verkeerd, medicatie en gesprekken kunnen zeker helpend zijn, maar pakken ze ook de kern van het probleem aan of is het alleen het stil leggen ervan? Er mag wat mij betreft veel meer aandacht zijn voor de kern van het probleem en per persoon kijken hoe dit geheeld kan worden. Elk persoon is anders en bij elk persoon zal er een andere manier beter werken. Gelukkig komen er in de loop van de tijd nu meer huisartsen die echt naar jou kijken als persoon. Wie ben jij en wat heb jij nodig in plaats van een standaard protocol volgen. Sommige staan er ook voor open om mee te denken hoe je op een natuurlijke manier kunt genezen. Ik heb zelf persoonlijke ervaringen gehad met verschillende psychologen. Bij de meeste ervaarde ik alleen maar weerstand, onbegrip, niet gehoord en gezien worden. Bij slechts 1 psycholoog voelde ik mij op mijn gemak en zij hielp mij op de manier die ik nodig had. Helaas maar waar, volgens de praktijk regels mocht zij mij maar een beperkt aantal weken helpen en moest zij mij daarna verplicht doorsturen naar een ander persoon aangezien zij alleen een tussenoplossing was in noodgevallen bij een lange wachtlijst. Zij wilde mij graag verder helpen, echter kon dit niet omdat zij zich moest houden aan de regels en ik kwam weer opnieuw bij iemand terecht die mij niet begreep.

Mijn inzicht dat je ook op andere manieren geholpen kan worden kwam al vrij snel ‘toevallig’ op mijn pad. Wat begon met een kritische blik op de energetische geneeskunde veranderde al snel naar een inzicht waarin ik wel moest toegeven dat het wel degelijk iets goeds voor mij deed en met als eindresultaat dat ik nu zelfs mijn eigen praktijk heb. Iets wat ik nooit had kunnen bedenken destijds. Mijn reiki master zei in die periode tegen mij ‘niet voor iedereen werkt dezelfde hulp, misschien is een psycholoog niet jouw manier’. Het was zo’n eye-opener dat er meerdere mogelijkheden zijn. Mijn opdracht was om naar binnen te keren en naar mijn gevoel te luisteren. Ik snapte er nog helemaal niks van hoe energetische heling werkte en was er ook nog niet echt overtuigd dat het werkte en toch zei iets in mij dat ik ermee door moest gaan en ik de psycholoog vaarwel mocht zeggen. Dus dat gebeurde en mijn persoonlijke ontwikkeling ging daarna in een sneller tempo vooruit al kon ik nog niet echt uitleggen hoe deze manier van heling dan werkte. Een weg die mij heeft gebracht naar waar ik nu ben.

In mijn praktijk bied ik rebirthing sessies aan. Bij deze sessie maak ik gebruik van de verbonden ademhaling. Door deze techniek te gebruiken ga je als vanzelf naar de vastzittende emoties en trauma’s in het lichaam. Hier zijn geen woorden voor nodig, je hoeft niet te vertellen wat er in je vastzit en soms heb je het zo diep in jezelf weggestopt dat je niet eens kunt beschrijven wat er in je vastzit. Tijdens de sessie raak je het gevoel van tijd en plaats kwijt en je ademt jezelf naar een andere, hogere staat van bewustzijn. Het wordt dan ook wel eens vergeleken met het innemen van psychedelica zoals ayahuasca, alleen hoef je hierbij niks in te nemen en gebruik je enkel de kracht van de ademhaling. Tijdens de sessie kunnen er gevoelens, herinneringen, sensaties of ervaringen naar boven komen. Elke sessie is anders en dit valt niet te sturen. Er komt naar boven wat er op dat moment voor jou de bedoeling is. Verwacht het onverwachte en ga er met een open houding in.

Een breathwork sessie kan ervoor zorgen dat je trauma’s en vastzittende emoties kunt oplossen, je kunt tot persoonlijke inzichten komen waardoor je persoonlijk weer verder kunt groeien en je komt weer volledig in verbinding met jezelf. Een sessie kan je verlichting en vrijheid geven. Wat het voor jou persoonlijk kan doen kun je alleen weten door het zelf te ervaren.

Het is aan te raden om meerdere sessies te doen om tot optimale resultaten te komen, het is per persoon verschillend hoeveel sessies er nodig zijn om het gewenste resultaat te behalen.

Meer informatie over deze sessie kun je HIER vinden.

Sommige personen die mij niet (nog niet zo goed) kennen die zien ’the bigger picture’ en zeggen ‘zo jij hebt het goed voor elkaar, wonen op Bonaire, je eigen bedrijf, vrijheid’ en vaak komt daar dan ook nog achter aan ‘dat zou ik ook wel willen’. Na die laatste opmerkingen volgen dan een heleboel redenen waarom zij dit vooral NIET zouden kunnen gaan doen. Dit is eerder een teken van angsten en gebrek aan motivatie dan dat het niet zou kunnen in mijn ogen.

Één van mijn hoofddoelen in mijn bedrijf is om anderen te inspireren dat dit leven voor iedereen is weggelegd. Waar een wil is, is een weg. Er is altijd een mogelijkheid te bedenken waardoor jij je dromen werkelijkheid kunt gaan maken. Zolang jij het maar echt wilt zul je een weg vinden. Of je nu geen geld hebt, geen support van familie of vrienden of misschien heb je nog geen idee wat jouw dromen eigenlijk zijn. Het maakt niet uit. Begin bij het begin en stap voor stap ga je ontdekken wat je wilt en hoe je er kunt komen. Maak jij keuzes vanuit angsten of vanuit liefde? Het is aan jou voor welke optie je gaat.

Een gedachte die velen hebben is dat ik dit even in een vingerknip bereikt heb. Dat is alles behalve waar. Om te komen waar ik nu ben heb ik hard moeten werken. Vooral aan mezelf. Ik heb niet de makkelijkste jeugd gehad en moest al op jonge leeftijd alles zelf voor elkaar zien te krijgen. Dat was op dat moment heftig, maar het heeft me wel gebracht waar ik nu ben. Ik leerde al vroeg om onafhankelijk te zijn en alles zelf te regelen. Zo heb ik nog wel meer vervelende dingen meegemaakt. Die waren op dat moment heel naar en ik heb echt wel donkere tijden gekend. Toch heeft alles zo een reden en van elke situatie heb ik bepaalde lessen kunnen leren. Hier ben ik nu dankbaar voor.

Het moment dat alles ging veranderen was in 2016. Ik kwam voor de allermoeilijkste keuze tot nu toe te staan, ik werd ongewenst zwanger en koos ervoor een abortus te laten doen met als gevolg dat ik in een depressie terecht kwam. Ik ging later dat jaar op reis naar Thailand en daarna veranderde er een heleboel. Dit was mijn keerpunt. Meer hierover lees je in deze blog. Ik werd in beweging gezet. Ik kreeg een eye opener. Ik kon in de zwaarte blijven hangen, het moeilijk hebben of ik ging keihard door de pijnen heen en op zoek naar het moois wat verstopt was. Ik koos voor het laatste.

Soms zie je pas na een hele poos welke stappen je daadwerkelijk hebt gemaakt en wordt het plaatje compleet. Er waren momenten dat ik geen idee had wat ik deed of waarom en uiteindelijk was het zeker de bedoeling. Wanneer er eenmaal een omslag is gemaakt kun je en wil je niet meer terug. Dan ga je verder met waar je aan begonnen bent. Dat was voor mij af en toe een gevecht met mijn ego. ‘Blijf toch lekker in je bed liggen en je depressief voelen’, zei een stemmetje. Iets in mij vond dat het allemaal geen zin had en het was te zwaar om het te veranderen. Gelukkig was er iets in mij sterker dan dat, waardoor ik toch bleef doorgaan om verder te kunnen komen.

Ik las laatst een stuk waar in dat op een begrijpelijke manier werd uitgelegd. Je kunt het leven zien als een spelletje wat je vroeger op de Gameboy speelde. Wanneer je een spelletje deed dan ging je ervoor om het spel uit te spelen. Het begon makkelijk maar het werd steeds moeilijker. Na elke uitdaging die je had overwonnen voelde je je fantastisch en je had nog meer zin om er mee door te gaan. Wanneer je een level behaald had, dan ging je dat niet meer opnieuw doen. Je beslist automatisch om door te gaan naar het volgende level. Soms moest je een level wel tien keer opnieuw doen, er kwamen veel uitdagingen op je pad maar je bleef het proberen net zolang tot het je wel lukte. Je wist niet wat er in het volgende level zou komen en je maakte je er ook nog geen zorgen over. Je blijft in het level en geeft niet op net zolang tot je verder kon. Je gaat niet terug naar je fouten, je gaat niet terug naar het verleden, je gaat niet opnieuw dezelfde fouten maken, je hebt ervan geleerd en gaat door. Je bent nu in het spel en je geniet van waar je op dat moment bent.

Naar mijn idee beschrijft dit zo ongeveer hoe het leven is of in ieder geval wat er de bedoeling van is. Je leeft in het nu, niet in het verleden of de toekomst. Je krijgt moeilijkheden op je pad om van te leren. Keer op keer opnieuw tot dat je de les hebt geleerd die nodig is om verder te gaan. De ene keer gaat het makkelijker en sneller dan de andere keer. Je wilt omhoog, je wilt groeien, je wilt beter worden, doelen bereiken en van het leven genieten. In het dagelijkse bestaan van nu zijn een hoop mensen dit een beetje vergeten. Ze blijven in het verleden hangen, blijven dezelfde patronen herhalen, hangen in een slachtoffer rol en ze vinden het nog vervelend ook dat het ze maar niet lukt om verder te komen. Jij en alleen jij hebt de touwtjes in handen om jouw leven te sturen, om de richting op te gaan die je wilt, om veranderingen te maken, jezelf beter te leren kennen, te groeien, je frequentie te verhogen en jouw droomleven werkelijkheid te maken.

Obstakels zijn er op jouw pad om van te leren. Sterker nog jij hebt deze levenslessen zelf uitgekozen. Vaak als je terugkijkt kun je een bepaald patroon herkennen waar je een hele tijd in bleef zitten of misschien nog steeds wel zit. Dezelfde les die steeds weer terug komt alleen dan via een andere persoon of andere situatie net zo lang tot je sterk genoeg bent en het anders gaat doen. In dat moment is het soms lastig om direct in te kunnen zien waar het goed voor is. Neem mijn abortus. Op het moment dat ik voor die keuze stond kon ik toch echt niet bedenken waar dit goed voor was, waarom moest ik dit meemaken? Pas een hele tijd later is dit duidelijk geworden. In deze blog ga ik daar verder niet over uitweiden, bij interesse kan ik in een privé bericht hier verder op ingaan.

Wat ik vaak om me heen hoor en zie is dat iemand eerst flink veel geld wil gaan verdienen om daarna dan te beginnen aan dat droomleven werkelijkheid te maken. Wat dan kan betekenen dat die persoon eerst 5 jaar lang hard gaat werken, amper tijd heeft om te genieten en dan pas vindt dat hij verdient om gelukkig te zijn. Of ook een veelgehoorde opmerking is dat iemand echt alles gaat doen wat hij of zij zou willen wanneer het tijd is om met pensioen te gaan. Tot die tijd focus op werk, lekker 30 jaar lang nog knallen, daarna begint het leven. Ik vind dat zo zonde als iemand er zo over denkt. Waarom niet nu beginnen met een leven wat je graag wilt? Waarom wachten? Voor hetzelfde geld krijg je over een jaar een dodelijk ongeluk of je bent dan eindelijk met het welverdiende pensioen, maar dan voel je je toch te oud of niet fit genoeg meer om die dromen nog na te jagen. We leven niet gisteren of morgen, we leven nu!

Meer geld, een duurdere auto, de nieuwste telefoon, de meest trendy kleding, allemaal dingen die niet meer belangrijk zijn voor mij. Dit zijn geen doelen. Meer vrijheid is belangrijker dan meer geld. Mijn oude jeep valt bijna uit elkaar en toch hou ik ervan. Ik zou niet eens weten welke versie iPhone de nieuwste is op dit moment en welke kleding nu helemaal in is? Ik heb werkelijk geen idee. En dat geeft zoveel rust. Ik vind het heerlijk dat ik me niet meer met dit soort dingen bezig hoef te houden.

Mijn doelen zijn vooral gericht op persoonlijke groei, genieten in het nu en mijn eigen bedrijf. Wanneer ik doelen heb behaald stel ik altijd weer nieuwe doelen, uitgeleerd en uitgegroeid raak je nooit. Elk begin van het nieuwe jaar stel ik mezelf grote doelen en elke maand bij de nieuwe maan stel ik kleinere doelen waar ik me die weken op richt. Wanneer je voor jezelf helder maakt wat je wilt kun je er ook veel makkelijker aan werken. De eerste stap is het concreet maken van wat jouw wensen zijn, vanuit daar ga je verder aan de slag.

Geef niet op, leer jouw lessen, leef in het nu en heb plezier in jouw spel, jouw leven. Het is zonde om in hetzelfde level te blijven hangen, level up!

Die gedachte van een vakantie nodig hebben had ik maar al te vaak. Inmiddels heb ik dat gevoel niet meer. Door mijn dagelijkse leven te veranderen snak ik niet meer naar vakanties, is het niet meer iets waar ik naar uit hoef te kijken om op te kunnen laden.

Hoe vaak denk jij aan dat je een vakantie nodig hebt? Tot voor ik op Bonaire woonde dacht ik dit gemiddeld 1 keer per maand zeker. I need sun! I need a holiday! Ik leefde voornamelijk van vakantie naar vakantie. Een vooruitzicht, iets om naar toe te leven, een doel. Heel leuk, maar ik weet nu dat het anders kan. Door meer vrijheid en rust te integreren in mijn dagelijkse leven heb ik geen vakantie meer nodig om mijn lichaam en mind te laten ontspannen.

Werkdagen van 10 uur waren redelijk normaal. Even sporten, eten, slapen en repeat. Dan in de weekenden uitgaan, verjaardagen, uit eten. Volle planning en volledig aan. Tot rust komen, ruimte voor persoonlijke ontwikkeling, alleen zijn, genieten in plaats van continue bezig zijn met het volgende punt in je agenda daar was bij mij weinig ruimte voor. Dat hoorde ook zo, ik wist niet beter. Mijn lichaam protesteerde wel eens, maar ach gewoon even doorzetten. Tijdens een aantal reizen kwam ik steeds meer tot inzicht dat er ook een andere manier van leven is en dat het helemaal niet zo normaal is om een gestrest leven te hebben. Je leeft niet om te werken, je werkt om te leven!

Als je steeds het gevoel hebt dat je vakantie nodig hebt is er misschien een reden voor. Denk eens aan waarom je die vakantie nodig hebt. Heb je de zon nodig voor je gezondheid, om je beter in je vel te voelen, ben je net als ik een enorme koukleum en niet gemaakt voor Nederland? Heb je een enorm drukke baan, ervaar je veel stress of zit je zelfs tegen een burn-out aan? Of heb je misschien wel regelmatig het idee wat ben ik nou eigenlijk aan het doen met mijn leven, ik heb geen zin om naar mijn werk te gaan en ben je de uren aan het aftellen tot je weer weekend hebt?

Dit zijn allerlei tekens dat je niet echt happy bent met wat je doet. Je snakt naar vakantie, naar een rust moment, weg uit de dagelijkse sleur. Ik ging toen ik nog in Nederland woonde gemiddeld 2 keer per jaar op vakantie. Dit waren mijn oplaad momentjes. Daar moest ik het mee doen. Na elke vakantie weer kwam ik terug en had ik een soort van heimwee. Heimwee naar het fijne vakantiegevoel. Ook wel een ‘after travel dip’ genoemd, lees daar meer over in mijn persoonlijke verhaal via deze link.

Langzaam werd het mij duidelijk dat er misschien wel iets was wat ik kon veranderen in plaats van maar accepteren dat ik het met die 2 vakanties per jaar moest doen. De eerste paar keren hoorde ik vooral je hebt toch een lekkere vakantie gehad? Dan kun je nu weer fijn verder met je leven hier. Dat voelde voor mij niet zo. Ik kwam er achter dat ik niet de enige was die dit ervaart. Het was ook ergens dubbel. Ik had namelijk best wel moeite met veranderingen en ergens anders dan thuis slapen. Koffer inpakken, nadenken wat er allemaal mee moet was niet iets wat ik heel relaxed vond. Meer op vakantie gaan was dan ook niet echt een optie, er mocht iets groters veranderen. Mijn gehele mindset veranderen en ontdekken wat mijn ideale dag zou zijn en belangrijker, hoe ik dat voor elkaar kon krijgen.

Tijdens mijn reis in Bali voelde het vanaf de eerste dag als thuis, vervolgens had ik datzelfde gevoel in Bonaire ook weer. Naar beide plekken reisde ik alleen en toch voelde ik mij helemaal niet alleen. Op dat moment wist ik, thuis hoeft niet altijd te zijn waar je bent geboren, je kunt je op meerdere plekken thuis voelen. Voor mij is dit iets wat ik direct wist, binnen een paar uur. En ik geloof dat er zeker nog meer van zulke plekken zijn waar ik dat gevoel zal hebben. Home is where the heart is. Vanuit je hart de verbinding voelen met een plek. De ‘makkelijkste’ optie was emigreren naar Bonaire. Een Nederlandse gemeente, wat het qua papierwerk niet heel ingewikkeld maakt, waar ik mijn eigen taal kan spreken en waarbij ik nog deels van Nederlandse rechten gebruik kan maken.

Nou zeg ik niet dat een emigratie iets simpels is wat je van de een op de andere dag wel even doet. Het is wel fijn om eerst een keer op vakantie te gaan en te ontdekken of een land bij je past. Voor mij is een warm klimaat en een relaxte sfeer belangrijk. Mocht ik nog eens ergens anders heen verhuizen dan staan die punten wel op mijn lijstje. Natuurlijk is het niet voor iedereen nodig om te emigreren om een droomleven te hebben. Het kunnen ook andere aanpassingen zijn die ervoor zorgen dat je veel blijer bent. Bijvoorbeeld een dag minder gaan werken, je eigen bedrijf beginnen, je huis opknappen etc. Het is voor elk persoon verschillend wat je nodig hebt om gelukkig te zijn.

Om tot deze keuze te komen was er een dosis moed nodig, luisteren naar mijn gevoel, keuzes maken vanuit mijn hart in plaats vanuit mijn hoofd. Een stukje controle loslaten en openstellen voor verandering. Het belangrijkste wat mij hielp was, niks is voor altijd. Je kunt altijd weer opnieuw een nieuwe keuze maken. Ben je na een paar weken, een half jaar of zes jaar niet meer tevreden met je keuze, dan maak je toch weer opnieuw de keuze voor iets waar je dan op dat moment naar verlangt. Dat idee gaf mij het gevoel dat ik het kon doen. Er is altijd een weg terug of een weg naar weer een andere bestemming. Je maakt nooit keuzes voor altijd of bent daar in ieder geval niet toe verplicht.

Ik nam als standpunt in dat ik niet veel geld hoefde te verdienen. Ik heb liever wat minder geld en wel tijd om van mijn leven te genieten, dan veel geld en geen tijd om het uit te geven en plezier te hebben. Met dat standpunt begon ik als virtual assistent te werken. Ik werkte voor een half jaar lang maar 15 uur per week. Ik verdiende daar genoeg geld mee om te doen wat ik wilde. De rest van mijn tijd kon ik gebruiken om een nieuw leven op te bouwen, vakantie te vieren met vriendinnen en het eiland te ontdekken. What a freedom! Uiteindelijk heb ik nu mijn eigen bedrijf en verdien ik meer geld dan dat ik verdiende met mijn 40 urige werkweek voor een baas in ongeveer de helft van de tijd. Dat was niet eens mijn doel, maar toen ik de resultaten zag was dat wel een eye-opener. Terug naar werken voor een baas dat wil ik niet meer.

Mijn doel was om me op een maandagochtend net zo blij te voelen als een zaterdagmiddag. Van het leven hoor je elke dag te genieten en niet alleen op je vrije avond of in de weekenden. Over het algemeen werk ik in de weekenden niet, maar ik heb ook de vrijheid te beslissen een paar uurtjes op zondag te werken zodat ik op maandag een hele dag naar het strand kan gaan.

Back to the point. Het verlangen naar vakantie dus. Dat verlangen is zo goed als verdwenen sinds ik op Bonaire woon. Natuurlijk omdat het een paradijselijk eilandje is wat bijdraagt aan een dagelijkse dosis van vakantiegevoel, maar ook het relaxte leven hier zorgt daarvoor. Er is een periode geweest dat ik hier een fulltime baan had. In die tijd was er nog steeds geen ‘need’ om op vakantie te gaan. Door het vrije leven, buiten zijn en de zon die elke dag schijnt heb ik minder vakantie nodig. De meeste eiland bewoners verkeren in dezelfde chille vibe waardoor er een bepaalde druk wegvalt. Niet alleen op werkgebied, ook zeker op sociaal gebied. Hier leeft iedereen met de dag. We zien wel wat we doen en waar we zin in hebben. Een verjaardag waar ik eigenlijk geen zin in heb of een verplicht koffietje met iemand drinken omdat dat nou eenmaal een week geleden was afgesproken is er niet meer bij. Dat geeft mij vrijheid.

Los daarvan is er wel de behoefte die ik voel om te reizen. Die is nog steeds aanwezig. Ontdekken, op avontuur, nieuwe culturen en plekken leren kennen. Een verlangen om meer van de wereld te ontdekken. Ik wil nog zoveel meer landen bezoeken en ik droom regelmatig van andere mooie plekken. Maar ‘nodig’ is het niet. Ik voel me hier fit, gezond, ervaar geen stress en ik vind mijn dagelijkse leven leuk. Ik kijk niet specifiek uit naar het weekend en tel ook niet mijn werkuren af. De verdeling tussen vrije tijd en werken is in balans. Een doordeweekse dag voelt soms net zo goed als weekend aan. Ik eindig mijn dag vaak op het strand met een mooie sunset, dat verveelt echt nooit. Nu ik een eigen bedrijf heb kan ik nog meer luisteren naar wat ik nodig heb en wanneer ik een off day heb besluiten een dagje rustig aan te doen of als er bezoek komt een paar dagen vrij te nemen. Op die manier kom ik tot rust wanneer ik het nodig heb en hoef ik niet te wachten tot een vakantie.

Ook al heb ik die vakantie niet nodig, ik kijk er wel ontzettend naar uit weer een keer op reis te kunnen gaan. Tot die tijd geniet ik lekker van het eiland leventje hier en laat ik mijn travel bucketlist groeien!