Amazing views every day

Zo voelt het wel, home sweet home, ons nieuwe huis in Bonaire. Vorige maand was ik naar Nederland om me officieel uit te schrijven, mijn huis leeg te halen en alles te verkopen. Nadat ik de keuze had gemaakt om in Bonaire te willen blijven wonen, had ik nog wel af en toe mijn twijfel momenten of dit wel de beste keuze was, dat het niet een te impulsief besluit zou zijn.

In de tijd in Nederland werden die twijfels weg genomen. Het gevoel wat ik na de afgelopen paar reizen heb gehad bij het thuiskomen, had ik nu ook weer. Niet het blije gevoel van weer thuis zijn. In mijn eigen huis voelde het meteen ook niet meer als thuis. Misschien ook omdat ik het een half jaar onderverhuurd had. Moeite met mijn eigen huis verlaten had ik niet.

Don’t cry, going to live my happy life!

Letterlijk een nieuwe leven beginnen door spullen te verkopen of weg te geven, ontspullen, gaf mij juist een goed gevoel. Sommige spullen vond ik best jammer om weg te doen, maar waarom zou ik het bewaren? Wanneer ga ik het ooit weer gebruiken? Wat is het nut ervan? Er zijn heel veel spullen naar de weggeefwinkel gegaan. Daarvan weet ik dat ze er mensen blij mee maken die zeer weinig geld hebben om zelf leuke of nuttige spullen te kopen. Dat geeft toch een goed gevoel.

Natuurlijk was het super fijn en leuk om tijd met familie en vrienden te kunnen doorbrengen, dat had ik zeker gemist het afgelopen half jaar. Toch had ik meteen een sterk gevoel dat ik me meer thuis voel in Bonaire. Het blijft een tweestrijd om familie en vrienden achter te laten in Nederland en misschien voelt het soms ook wel een beetje egoistisch.

Vooral de eerste dagen voelde ik me niet fijn en moest ik even omschakelen naar het andere leventje. Er was chaos van mijn huis wat leeg moest, veel dingen om te regelen in korte tijd en ondertussen afscheid nemen. Zoals dat in Nederland gaat is je agenda direct vol met belangrijke en ook leuke afspraken, letterlijk alles moet gepland worden. Winterkleding dat weer uit dozen gehaald moest worden en verkoudheid en keelpijn kwam surprise surprise meteen weer opzetten.

Al snel wilde ik terug naar mijn leven in Bonaire. Tranquilo, poko poko, rustig aan. Waarom zou je iets vandaag doen als het ook morgen kan? Een agenda, die heb ik hier niet nodig. Zon, zee, strand en genieten van de mooie zonsondergangen.

Afscheid nemen in Nederland was ondanks dat het de goede keuze is wel lastig. Het niet weten wanneer je elkaar gaat zien is een gek idee. Geen moment hebben om naar uit te kijken. Gelukkig vinden de meesten Bonaire een goede vakantie bestemming en zullen me wel eens komen opzoeken en ik zal ook zeker nog in Nederland komen voor een vakantie in niet meer eigen land.

Nadat het huis redelijk was leegverkocht en op orde was heb ik vele mooie momenten gehad met de liefste mensen, dat was heel waardevol. Ik heb er vertrouwen in dat alle speciale connecties ook op afstand blijven bestaan. Far away, but close at heart.

De terugkomst in Bonaire was niet helemaal meteen rozengeur en maneschijn. Na al een paar weken uit dozen en koffers geleefd te hebben en een bepaalde onrust te hebben, ging dat nog even door. De eerste paar dagen verbleven Kim en ik in Hotel Islander, omdat ons huis nog niet klaar was. Een heerlijk hotel waar we even een kort vakantie gevoel konden hebben.

 Cheers to our new life

Meteen een dag na terugkomst begon ik met mijn nieuwe job bij Hotel Islander als front desk medewerker. En ook werd ik direct gevraagd door de eigenaar daarvan of ik zijn office assistent wilde worden bij Spice Beach Club die hij sinds kort heeft overgenomen. Ik heb meteen ja gezegd op deze baan, omdat ik hier de uren krijg die ik nodig heb en dan voor dezelfde werkgever werk. Of ik meteen kon beginnen? Uh ja oke. Tijdelijk dus even een 3 dubbele baan, want ik had ook nog mijn werk bij Resort Bonaire. Ondertussen ingewerkt worden voor 2 nieuwe banen waarvan office assistent een nieuw op te zetten functie is. Veeeel informatie dus.

Bij hotel Islander werk ik nu in de weekenden bij de receptie. Buiten dat Angèle mijn lieve vriendin hier is vanaf dag 1 op het eiland, is ze nu ook mijn collega. Bij hotel Islander hoort ook het restaurant La terrazza. Als fan van Italiaans eten zit ik dus op de juiste plek!
Bij Beach Club Spice werk ik voornamelijk op kantoor en zorg dat alle administratie in orde is. Bij beide functies heb ik veel vrijheid, eigen inbreng en is er een leuke verstandhouding tussen werknemers en werkgever waardoor er een goede vibe hangt. Het was even wat chaotisch om zo ineens 2 nieuwe banen te starten precies na/tijdens 3 verhuizingen, maar het is de juiste keuze geweest. Whats meant to be, will be.

Spice Beach Club

Na een paar dagen konden we in ons nieuwe huis, waar we al zo’n tijd naar uitkeken. Na deze heftige, energie vretende weken, had ik veel behoefte om weer mijn eigen plek te hebben, spullen uit te kunnen pakken. Helaas was de woning niet zo fris en fruitig als we verwacht hadden en moest daar nog een dagje schoonmaak team aan vastgeplakt worden voordat we dan echt onze dozen uit konden gaan pakken.

En wat zijn we nu happy met ons nieuwe plekje. Een rustige buurt, een balkon met loungeset, airco, strand aan de overkant, het centrum en mijn werk dichtbij. Grappig detail wat je in Nederland waarschijnlijk niet kan bedenken, de ezels lopen hier gewoon in de tuin te snuffelen tussen onze spullen. Beetje jammer dat ze dan soms ook meteen de hele kliko omver gooien om wat lekkers te zoeken, maar ach wij vinden het wel wat hebben.
Wat ik ook zo leuk vind zijn de papegaaien. Ik hoor ze elke dag met luid kabaal voorbij vliegen of ze zitten in de boom naast mijn slaapkamer, wat een uitzicht, daar wordt je toch gelukkig van. Langzaam aan maken we het steeds gezelliger en keert de rust weer terug. Een normale werkweek, met veel flexibiliteit waardoor ik me nog steeds vrij voel, een mooie omgeving met altijd zomerse temperaturen, fijne vriendinnen en last but not least mijn lover dichtbij me.

HOME SWEET HOME!

De stranden van Bonaire, daar raak je niet snel op uitgekeken. Op mijn vrije dagen ga ik graag naar het strand om te relaxen of snorkelen. Geen file naar het strand, hoge parkeerkosten of drukte zoals in Nederland. Over een paar weken verhuis ik op Bonaire naar een andere woning en is er een “secret beach” aan de overkant van mijn huis. Jaloers? Naast mijn huis is een Bed & Breakfast “Hakuna Matata”, een ideaal vakantie adresje, kom gezellig langs!

Nu ik een half jaar op het eiland ben heb ik al veel stranden van Bonaire kunnen ontdekken:

Te amo beach en Donkey beach liggen naast elkaar. Dit strand ligt naast het vliegveld waardoor het een goede plek is om vliegtuigen te spotten. Vooral als er bezoek komt is het leuk om op het strand zo je bezoek aan te zien komen en daarna door naar de airport om ze op te halen natuurlijk. Met snorkelen kom je hier prachtig gekleurde vissen tegen.

Klein Bonaire is een onbewoond eiland. Je kunt zelf een bootje huren om erheen te gaan of met de watertaxi. Een fijn wit zand strand, super helder water, een paradijsje! Snorkelen is alsof je in een aquarium aan het zwemmen bent. Als je met de watertaxi komt kun je vragen om een snorkel drop off.

1000 steps is een bekende snorkel en duik plek. Het blijft een adembenemende mooie plaats. Er is een koraalstrand waardoor het niet relaxed is om er te liggen en waterschoenen zijn wel aan te raden, maar toch blijft dit wel een van mijn favo plekjes. Als ik schildpadden wil zien ga ik hierheen, tot nu toe ze altijd kunnen spotten als ik er was. Tussen 16.00 en 17.00 is het etenstijd en komen veel schildpadden dichtbij de kust om algen te eten.

Bij Jibe City kun je je goed vermaken op je vrije dag. Altijd een gezellige sfeer, lekker muziekje aan en door de wind is het er goed uit te houden. Tijdens dat je geniet van een lekkere lunch of een drankje kun je de windsurfers bekijken. Je kunt gratis gebruik maken van de ligbedjes.

Lac bay is vooral bekend om de grote Karko schelpen. Een mooie rustige plek. Neem wel zelf een stoeltje mee om lekker te kunnen zitten. Op weg hier naartoe kom je meestal flamingo’s en ezels tegen, wat het ritje natuurlijk extra leuk maakt. Het water is hier een heel stuk ondiep. Je moet eerst een stuk lopen voordat je kunt gaan zwemmen of snorkelen.

Bij Buddy dive resort is er de mogelijkheid om aan het zwembad of aan het strand te liggen. Het stukje strand heeft mijn voorkeur. Het is een fijne rustige plek met lekkere ligbedjes. Met de trap kun je naar beneden de zee in. Ook dit is een goede plek om te snorkelen. Hier kun je nog wel eens grote barracuda’s tegen komen.

Wat ik het leukste vind is eigenlijk om een secret beach te ontdekken. Een strandje zonder naam, waar dus niet veel mensen komen. In stilte de zonsondergang bekijken, een plek om te ontspannen of te kunnen schrijven. Laat ik nu net bij mijn nieuwe huis zo’n strandje aan de overkant hebben. Een paar minuten lopen en ik ben er!

Bachelor beach ligt een stukje verder op de weg bij het vliegveld. Op deze plek komen mensen vaak samen om te bbqen. Er staan tafels waar groepjes bij elkaar komen. Het is niet een strand om te kunnen gaan liggen, met de trap ga je naar beneden en daar ga je direct het water in. Op deze spot gaan veel duikers het water in. Ondanks dat je er niet op het strand kunt liggen wel een mooie plek.

In het Slagbaai National Park zijn meerdere mooie stranden te vinden. Zo heb je er een “infinity pool”. Met je voeten in het water krijg je er een gratis fish spa. De kleine visjes zijn niet bang en komen allemaal op je af. Bij Boka Slagbaai kun je een middagje relaxen, snorkelen en voor wie durft, je kunt hier een cliff jump doen.

Coco beach is een gezellige beachclub. Je kunt er lekker eten en drinken, een ligbedje huren of gebruik maken van de lounge banken. Je loopt de zee in en kunt direct allerlei mooie vissen spotten met snorkelen. Hier kom ik ook graag zonsondergang kijken. Op vrijdag is er altijd een happy hour met DJ vanaf 17 uur en is het tijd voor een dansje en drankje.

Een gratis ligbedje en genieten van een lekkere lunch of cocktail? Bij Windsock ben je dan op het goede adres. Een lekker plekje om een vrije middag door te brengen. Ook hier ga je met een trap naar beneden de zee in. Op deze plek heb ik een keer dolfijnen gespot. Happy me! 😍

En dan komt er een moment dat de terug ticket naar Nederland dichterbij komt. En dan wordt het nadenken. Wat ga ik in Nederland doen? Wil ik daar wel weer wonen? Daar heb ik de laatste tijd veel over nagedacht. Eerlijk gezegd kreeg ik buikpijn als ik er aan dacht mijn leven daar weer verder te gaan. Ook al zou dat wel de makkelijkste weg zijn. Ik heb mijn familie en vrienden daar, een huis, een auto en ik zou weer kunnen gaan werken bij Nest (wat echt voelde als een warm nest😉) Allemaal heel leuk. Mixed feelings waren volop aanwezig.

Het leven op Bonaire is heerlijk. Elke dag warm weer doet mij heel goed en ik verlang zeker niet terug naar koude dagen, regen en winterkleding. De vrijheid van maar 15 uur per week werken was super relaxed, nu ben ik weer toe aan wat meer regelmaat en meer werken. Elke dag vakantie vieren is best leuk, maar ook dat word je zat en stiekem was ik al aan het rondkijken naar een baan op het eiland. In mijn hart had ik eigenlijk de keuze al gemaakt. En toen er een sollicitatie kwam werd het serieus.

De dag van het gesprek bel ik ’s ochtends op hoelaat ik kan komen en we spreken een half uur later af. Ik vertrek samen met Calvin, maar na nog geen 5 minuten krijgen we een ongeluk. Een beladen vrachtwagen rijdt op ons in. We hebben zeker een engeltje bij ons, want we komen er zelf ongeschonden uit. Op het hele eiland is er maar 1 persoon die ons kan helpen en die is “even” bezig met wat anders. Conclusie, wij staan 3 uur in de hitte aan de kant van de weg te wachten tot hij komt. Gelukkig heb ik dan een beste vriendin naast me wonen die ons wat te drinken komt brengen 💞 Iets later dan gepland kom ik dus aan bij de sollicitatie, wat hier gelukkig geen probleem is. Het nieuws dat ik de baan aangeboden heb gekregen maakt de dag weer helemaal goed. Het geeft ook een enorm besef moment dat elke dag je laatste zou kunnen zijn en dus moet genieten van elk moment.

Na deze dag is het alsof alles op zijn plaats valt en dingen gaan zoals ze moeten gaan. Beslissingen kunnen gemaakt worden. Een paar dagen later start ik al met mijn nieuwe baan als front desk medewerker bij Resort Bonaire. Het weekend is als een rollercoaster. De knoop is doorgehakt, maar het besef moet nog even komen. Het wordt definitief nadat ik mijn woning heb opgezegd in Nederland en het nieuws bekend heb gemaakt bij familie en vrienden.

Bonaire is mijn nieuwe thuis, ik heb een lieve vriend, een uitdagende nieuwe baan, een leuk huis en gezellige eiland vrienden en vriendinnen. Het idee dat ik Nederland straks voor onbepaalde tijd achter me ga laten is nog wel een heel gek idee. Ik kom naar Nederland voor 2 weken om mijn huis leeg te halen, te verhuizen en afscheid te nemen. Een week na het besluit had ik voor het eerst een heimwee gevoel. Het is lastig om de personen die ik lief heb te moeten missen. Sommige connecties zullen hetzelfde blijven, anderen zullen misschien afzwakken en er zullen ook banden sterker worden. Afstand betekend voor elke relatie weer wat anders.

Zoveel verandering heeft wat tijd nodig, maar dat heimwee gevoel was natuurlijk al snel weer weg toen ik een paar uur later op het strand lag. Iedereen hier gaat door hetzelfde proces heen en het is dan fijn om steun bij elkaar te kunnen vinden. Dan liggen we op een prachtig zandstrand te kijken naar de helderblauwe zee en zeggen tegen elkaar, we hebben toch wel heel erg geluk dat we hier wonen he, laten we toch nog maar blijven!

In Nederland was ik altijd bezig met wanneer mijn volgende vakantie was, welke ticket ik zou boeken, iets om naar uit te kijken. Nu ik elke dag het vakantiegevoel heb ben ik daar niet mee bezig. Nu zijn het de momenten dat er bezoek uit Nederland komt om naar uit te kijken, want dat is echt heel leuk als iemand de moeite neemt om je zo ver weg op te komen zoeken. Zo dankbaar dat 3 van mijn beste vriendinnen dat al gedaan hebben. Pas op als je langskomt, gevaar aanwezig dat je wilt blijven 😜

Er komen veel vragen hoelang ik ga blijven, dat is een vraag waar ik zelf het antwoord ook niet op weet. Ik kies nu om hier te zijn, voor zolang dat goed voelt voor mij, zolang ik hier gelukkig ben. Ik ga genieten van het eiland leven en kijken wat er op mijn pad gaat komen. De toekomst is iets waar je veel over kan zeggen, maar je zult nooit weten of het zo zal gaan. Leef vandaag, niet gister of morgen.

Ik hoop jullie in september te zien, dan vieren we een gezellig afscheidsfeestje!

Living the dream when you are a digital nomad? Mijn antwoord is: JA! Zo ongeveer elke dag denk ik aan hoeveel geluk ik heb om op Bonaire te wonen en werken. Natuurlijk zit er ook een keerzijde aan deze manier van leven, maar voor mij weegt dat niet op tegen de vele pluspunten.

Freedom

Het belangrijkste wat ik miste in mijn drukke leven in Nederland was toch wel vrijheid. De hele dag door MOET je van alles. Een overvolle agenda, werkstress en een druk sociaal leven. Mijn agenda heb ik dan ook lekker achter gelaten in Nederland. In Bonaire kun je letterlijk met de dag leven. Waarom achteruit of vooruit kijken? Je leeft NU!

Mijn dagen als virtual assistant deel ik zelf in. Hoelaat, hoelang en waar ik ga werken kan ik zelf bepalen. In de eerst weken begon ik om 6 uur ’s ochtends al met werken (iets met een jetlag 🙄). Na een paar uur stopte ik met werken en kon ik de rest van de dag heerlijk naar het strand. Nu ik ook het bedrijf Beachsocks Bonaire ben gestart samen met Louise heb ik wel wat meer werkuren. Ook dit is heel flexibel en kan zo uitgevoerd worden zoals wij dat willen. Ik heb dus echt de ultieme vrijheid.

Of ik ooit nog terug kan naar een baan waar je 10 uur per dag moet werken en amper tijd hebt voor jezelf? Ik weet niet of dat nog gaat. Deze vrijheid is echt een super gevoel. Elke dag voelt als vakantie.

Personal growth

Eerlijk is eerlijk, de tijd die ik voor mezelf had was eerst behoorlijk even wennen. Hoe confronterend is het als je een groot gedeelte van de dag de tijd hebt om aan jezelf te denken? In Nederland was ik daar vaak te druk voor. Het was dan ook best wel een frustratie om soms even “niks” te doen te hebben. Juist door deze momenten leerde ik weer om alleen te kunnen zijn. Om stil te kunnen zijn. Om te schrijven. Om terug te gaan naar mijn eigen gevoel. Er komen weer nieuwe ideeën, ik heb veel interessante gesprekken en leer mezelf nog beter kennen.

Een nieuw leven beginnen is ook niet niks. Een nieuw ritme vinden, nieuwe vrienden maken, bedenken hoe ik de dagen ga invullen. Het opnieuw beginnen is een proces waar je veel van kan leren en dat is juist heel leuk.

Meant to be

Het is alsof het allemaal zo moet zijn. Ik durfde nooit de stap te nemen om weg te gaan bij mijn vaste baan, woonplek en veilige omgeving. Nu ik dat wel heb gedaan komt er juist allemaal moois op mijn pad. Als je geen deur dicht doet kan er ook geen nieuwe deur voor je open gaan. Ik was aan het wachten op het moment dat er vanzelf iets zou veranderen, maar zo werkt het niet. De juiste baan is op het goede moment bij mij terecht gekomen. Ik geloof niet in toeval, dit moet zo zijn. Het voelt soms echt nog alsof ik leef in een droom en dit niet echt gebeurd.

Social stuff

De eerste tijd liep ik er wel tegen aan dat ik hier helemaal alleen ben gaan wonen. In Nederland had ik mijn vertrouwde vrienden, vriendinnen en familie. Ga ik dit hier ook weer vinden? Al binnen een paar weken heb ik echt een fijne kring om me heen. Wat heb ik een geluk met wie er op mijn pad komen op dit avontuur. In korte tijd ontstaan er al waardevolle connecties.

Naast mijn nieuwe vriendenkring hier, is het voor mijn beste vriendinnen in Nederland natuurlijk het ideale vakantie adres dit jaar. Dé kans om naar Bonaire te komen. Voor mij echt super dat ze de moeite nemen om een kijkje in mijn leven hier te nemen en ze even dichtbij mij te hebben. Hoewel, even? Één van mijn beste vriendinnen heeft tijdens haar vakantie bij mij besloten om ook hier te komen wonen en nu zijn we buren!

It’s not all perfect

En dat kan ook niet, het leven kan niet perfect zijn, er is altijd wel iets wat je liever anders zou willen. Toch zijn er voor mij niet veel minpunten te noemen aan dit leventje. Word je het warme weer niet zat? Een vraag die vaak voorbij komt. Het antwoord is een 100% nee. Kou en regen is niet aan mij besteed. En zelfs hier heb ik het wel eens koud en heb ik een lange broek of trui aan (besef dat het niet kouder dan 25 graden hier is 😆). Mis je Nederland niet? Nee eigenlijk helemaal niet. Het enige wat ik soms lastig vind is het missen van vrienden en familie, maar ik heb er vertrouwen in dat goede banden blijven bestaan ondanks de afstand.

Het werken als digital nomad is zeker niet altijd even leuk. Ondanks dat ik alle ruimte heb om mijn eigen creativiteit in te zetten werk ik wel altijd alleen. De contacten die ik heb zijn online. Nu ik bezig ben met Beachsocks Bonaire heb ik dit gemis weer kunnen opvullen en heb leuke samenwerkingen. Contact met mijn werkgever kan ook wat lastig zijn, omdat we elkaar nooit real life zien. Soms gaat dat toch net even wat makkelijker om snel wat te bespreken. De verleiding om iets leuks te gaan doen in plaats van werken ligt altijd op de loer. Het kan af en toe een uitdaging zijn om de goede balans te vinden.

Een geweldige plek om te bezoeken op Bonaire is het Washington Slagbaai National Park. Dit park is ruim 6000 hectare, een groot gedeelte van het eiland. Ik ben er inmiddels 2 keer geweest en hoop hier nog veel vaker heen te kunnen gaan. Voor 45 dollar heb je een heel kalenderjaar toegang tot het park en krijg je meteen je STINAPA-penning. Hiermee mag je de onderwater wereld van Bonaire verkennen. Het is verplicht om deze te hebben als je gaat zwemmen, snorkelen of een andere vorm van watersport gaat doen op het eiland. Door de onverharde, slechte wegen is het nodig om met een auto met 4 wheel drive te gaan.

Één van de mooiste dingen van dit eiland vind ik dat er zoveel aan wordt gedaan om de natuur te beschermen. Het is allemaal zo puur en onaangetast. Zonder hordes toeristen kun je hier tijd doorbrengen op de mooiste plekken.

Het park is geopend van 8.00 tot 17.00 uur. Zorg zelf voor voldoende eten en drinken. In het park is er geen gelegenheid om iets te kopen. Puur natuur om van te genieten. Het is ook opvallend schoon in het gehele park. Met elkaar wordt er voor gezorgd dat afval netjes wordt opgeruimd en blijft het in zijn oorspronkelijke staat.

In het park komen wel meer dan 500 plant- en diersoorten voor. Genoeg om je een dagje te vermaken. Alleen al het rijden door het bergachtige landschap over onverharde wegen is een ervaring op zich. Er zijn oneindig veel cactussen te zien, aloëvelden, zoutmeren, een natuurlijke “infinty pool”, mooie stranden en rotsformaties. Als je op Bonaire bent en je hebt de kans om naar het park te gaan dan is dit zeker een aanrader.

Er zijn meerdere punten waar je kunt uitstappen om prachtige foto’s te maken of kunt gaan relaxen. Grote kans dat je op een rustige dag een strandje helemaal voor jezelf hebt. Dat zijn toch wel de geluksmomentjes. Een koelbox vol met lekkere dingen, een muziekje aan en genieten maar.

De Brandaris beklimmen staat nog op mijn to-do lijstje, dus daar moet ik zeker nog voor terug. De top van deze berg is het hoogste punt van het eiland. Een leuk hike avontuur voor de volgende keer.

Er zijn huisjes in het park die je kunt huren om te overnachten. Dat lijkt me ook een bijzondere ervaring. Primitief is het wel, kamperen op je luchtbed in een huisje zonder elektriciteit. Overdag is het naast de huisjes ook een fijne plek om een stop te maken tijdens je dag in het park. Er staan voldoende tafels en bankjes en je kunt lekker een hangmat ophangen. Recht voor je de prachtige blauwe zee, achter je een meer vol met roze flamingo’s. De avonturiers onder ons kunnen een cliff jump doen. Als je het wat rustiger aan wilt doen is dit een mooie plek om te snorkelen.

Soms moet ik mezelf even knijpen of dit wel echt is. En dan denk ik JA, dit is nu mijn leven, wat een geluk heb ik toch!

Bon dia,

Ik ben terug op Bonaire. Dit keer niet voor een vakantie, ik blijf hier het aankomende half jaar wonen. Nadat ik in december na 10 jaar in de kinderopvang ontslag heb genomen ben ik me gaan voorbereiden op mijn vertrek naar Bonaire. Hierbij ging ik door verschillende fases. Het gevoel dat ik dit moest doen was zo sterk en ik heb er dan ook niet lang over nagedacht. Een redelijk impulsief besluit, volledig met mijn gevoel gemaakt. Na het opzeggen van mijn vaste baan voelde ik meteen een bepaalde vrijheid over me heenkomen. Blij met mijn keuze en veel zin in wat er komen gaat. Ik heb er super veel zin in.

Als de datum van vertrek dichterbij komt veranderen de gedachtes. Ik schuif het inpakken en leeghalen van mijn huis voor me uit. Nu het echt gaat gebeuren komt er ook een beetje angst. Afscheid nemen komt dichterbij. Een proces van loslaten en afsluiten. 2 weken van te voren moet ik er toch wel aan geloven om spullen weg te gaan gooien en een begin te maken met dozen inpakken. Ik voel me steeds minder thuis in mijn eigen huis. Ik breng veel tijd door met de liefste mensen om mij heen. Het besef dat het straks een tijdje niet meer kan komt wel binnen. De stap er naartoe is lastig. Maak ik nu wel de goede keuze? Is dit echt wat ik wil? Er komen regelmatig tranen, zenuwen en buikpijn in de laatste dagen. Straks kan ik niet meer even bij m’n beste vriendinnen binnen lopen en samen leuke dingen doen. Dat zal ik zeker missen. Doe ik er goed aan om alles in Nederland achter te laten? Raak ik dingen kwijt of krijg ik er mooiere dingen voor terug? Zoveel vragen die door mijn hoofd spoken. Waarom moet ik van mezelf de confrontatie met mezelf zo opzoeken? Ik weet dat het overwinningsgevoel het straks goed maakt. De angst van het onbekende. Kan ik dit alleen? Nu alles is ingepakt duurt elke dag te lang en kan ik maar beter gewoon gaan. Het is goed geweest dat ik ruim de tijd heb gehad om alles voor te bereiden. Ik ben er nu klaar voor. De dag van vertrek heb ik er zin in en ik ga met een goed gevoel met gezonde spanning weg.

Bij aankomst voel ik meteen de heerlijke sfeer van het eiland en is het fijn dat Angèle mij komt ophalen en naar mijn nieuwe huisje brengt. Blij om terug te zijn. De volgende ochtend komt het besef even hard binnen dat dit geen vakantie is en dit voorlopig mijn thuis is. Dit is even lastig. Ik voel me nog niet thuis. Ik ken de weg nog niet, heb nog weinig contacten en moet echt nog ontzettend mijn draai vinden. Ik voel me alleen en had niet verwacht dat ik het moeilijk zou vinden dus dit overvalt me een beetje. Tijdens het reizen voel ik me altijd juist heel goed en ken ik dit gevoel helemaal niet. Blijkbaar is dit toch even anders. Toch even de twijfel of dit dan wel de goede keuze is. Dit was wat ik wilde, waarom voel ik me dan niet relaxed? Veel confrontatie met mezelf. Angèle, die ik van de vorige keer in Bonaire ken, kent het proces en het is fijn om het met haar te kunnen delen, dat helpt me er zeker doorheen.

Nu een paar dagen later gaat het al een stuk beter. M’n huisje is heel fijn en begint meer als thuis te voelen. Ik woon in een rustige afgelegen wijk met voornamelijk Nederlanders. Ik word wakker en kan op mijn eigen terras in de zon ontbijten en daarna lekker in het zwembad springen. Hoe relaxed is dat? Dan denk ik wel, wat een geluk heb ik dat ik hier kan zijn! Ik begin wat meer ritme te krijgen en heb gelukkig nog wat contacten van de vorige keer dat ik er was. Het is nu anders om contact te maken en ik zal daar nog even een weg in moeten gaan vinden. Ik mis Nederland niet, maar wel de mensen waarmee ik het liefst ben en de dagelijkse routine. Hier word ik wakker en denk ik wat nu? De vrijheid is heerlijk, maar het is zoveel vrijheid en gek genoeg moet ik daar toch even aan wennen. Luxe problemen 😉

Ik zal veel kunnen leren van de tijd die ik hier ga hebben, het zal me sterker maken en dat is waar ik het voor doe. Mijn eigen kracht, doorzettingsvermogen en motivatie vinden om dit te kunnen doen. Ik wil alleen kunnen zijn, onafhankelijk en ontdekken wat ik nou wil.

Nu ik nog last heb van de jetlag en elke dag zeker om 5 uur klaarwakker ben heb ik álle tijd om de dagen goed te benutten. Het is relaxed om in de ochtend een paar uurtjes als virtual assistant te werken en daarna wat leuks te kunnen gaan doen. De eerste contacten voor het zoeken naar retailers voor de beachsocks zijn opgezet en ik denk dat er zeker leuke mogelijkheden zijn om hier een netwerk op te bouwen. De eerste paar Duukies zijn al verkocht en dat is een leuk begin van mijn avontuur hier. Elke dag met mooi weer wakker worden, alleen maar hoeven nadenken welke bikini en short ik aantrek en de zonnige dag kan beginnen!

Ondanks de wat moeilijke opstart kijk ik uit naar al het moois wat nog komen gaat. Na een week is er al veel veranderd. Door veel te schrijven, reiki te doen, mijn gevoel toe te laten en het tijd te geven gaat het nu veel beter. Er is weer een bepaalde rust gekomen en ik heb al wat leuke mensen leren kennen. Het meest bijzondere wat er is gebeurd is dat ik hier nog geen week ben en mijn eerste gesprek voor de beachsocks meteen raak was. Louise, eigenaresse van Swim Academy Splash, had meteen veel enthousiasme en interesse. Nadat we elkaar nog maar een uur kenden besloten we samen een bedrijfje te starten met de beachsocks. Binnen een paar dagen hebben we alles geregeld en zijn meteen van start gegaan. Een beetje impulsief, maar wel heel leuk 🙂 Sommige mensen zullen ons vast voor gek verklaren haha.

Maps.me is mn beste vriend de aankomende weken nu ik de weg nog niet zo goed ken. Aan het verkeer was ik snel gewend, het is eigenlijk best relaxed. De enige regel is dat je voorrang hebt op een doorgaande weg. Verder zijn er geen stoplichten en de wegen zijn niet zo goed waardoor je overal max. 60 km per uur kan rijden. Een ezel of geit komt regelmatig zo uit de bosjes tevoorschijn daar moet je wel voor uitkijken. Langzaam aan begin ik de weg een beetje te leren kennen. Soms moet je eerst even door een moeilijke tijd heen om het daarna goed te hebben. Na anderhalve week voel ik me best wel thuis hier, living the good life. 😇

Ayo!