Highlights Bonaire

Bon dia, Bonaire!

Na een 12 uur durende vlucht vanaf Amsterdam met KLM kom ik eindelijk aan op Bonaire. Wakker worden en niet hoeven nadenken welke warme trui ik nu weer moet aantrekken. Slippers en een short it is, 30 graden en zon, love it!  Een ontbijtje met uitzicht op zee en aan de slag op mijn Macbook. Zo wil ik elke dag wel beginnen, kan dit alsjeblieft mijn nieuwe dagelijkse routine worden?

Christel, mijn schrijfcoach, had me ter kennismaking gisterenavond opgehaald op Flamingo Airport. Ze brengt me naar de Islander, een nieuw modern hotel in het hartje van Kralendijk. Aan de ene kant de hoofdstraat en aan de andere kant zee met boulevard. Het personeel is erg vriendelijk en ik heb een fijne nette kamer. De perfecte locatie voor mij. Ik kan wat winkelen, de zee is op loopafstand en er zijn genoeg restaurantjes op loopafstand waar ik wat kan gaan eten.

De tweede avond is er een salsa feestje in Cuba. Dit is letterlijk een paar stappen lopen vanaf mijn hotel. Ik besluit dan ook hierheen te gaan om wat mensen te leren kennen zodat ik daarmee kan optrekken. Al snel heb ik aansluiting gevonden en de rest van mijn vakantie ben ik dan ook weinig alleen. Voor dat ik vertrok waren er toch weer even die zenuwen. Zal ik me alleen gaan voelen? Straks leer ik geen leuke mensen kennen. Die angst is weer voor niks geweest, nergens voor nodig. Juist omdat ik alleen ben heb ik overal snel aanspraak. Binnen no time heb ik al zoveel leuke contacten. Met Christel of met mijn nieuwe vrienden verken ik het eiland.

De highlights van het eiland;

Zoutmijnen

We rijden langs de zoutmijnen. Helaas hebben ze nog niet de schitterende kleuren die ze krijgen naarmate het water verdampt. Het heeft de laatste tijd veel geregend. Er ligt dan ook maar een kleine berg zout klaar voor transport. Voor het meestal droge eiland is al die regen wel lekker.

Ik ga samen met Christel een dagje naar Lac Cai. Dat is een ondiepe lagune aan de zuidoost kant van Bonaire waar de wind constant aanwezig is. De weg er naartoe is al avontuurlijk. Het doet me denken aan de wegen in Tanzania. Je moet zachtjes rijden omdat er zoveel gaten in de weg zitten. Je hobbelt alle kanten op. Het is wel fijn om zo zacht te rijden. Daardoor kan ik de omgeving goed in me opnemen en echt genieten van dit ritje. Het is een mooi stuk ongerepte natuur.

Ik vind de mangrove iets magisch hebben. Bomen die groeien in het zoute water, dat heeft iets aparts. De enorme wortels die je boven de grond ziet en dan het mooie groen erboven.

De flamingo’s zie ik vandaag van nog dichterbij. Het fel roze blijft fascinerend. Het geluid wat ze maken is vergelijkbaar met ganzen. Ze gaan tegen elkaar tekeer en ik vraag me af wat ze nou tegen elkaar zeggen. Er zijn ook flamingo’s die een wat wittere/grijze kleur hebben. Dit zijn de baby flamingo’s. Na verloop van tijd verliezen ze die veren en krijgen ze daar langzaam aan roze veren voor terug. De roze kleur krijgen ze door de voeding die ze binnen krijgen. Ze eten graag garnalen, slakken en mosselen. Door de carotenoïden krijgen ze hun mooie kleur die kan variëren van roze tot zelfs rood.

Op onze hobbelige weg zien we een enkele keer een schattige ezel die nieuwsgierig kijkt of je wat te eten voor hem hebt meegenomen. Als hij doorheeft dat er niks te halen valt blijft hij rustig op zijn plekje staan. Voor het eerst zie ik de leguanen, wat een grote beesten. Midden op de weg zijn ze heerlijk aan het zonnen. Ze maken nog geen aanstalten om weg te gaan als we er aan komen. Toch gaan ze op het laatst maar snel aan de kant. Ik hoor dat op het eiland leguanen soep of stoofpot een gewild gerecht is. Het trekt mij niet dit uit te gaan proberen ook al krijg ik te weten dat het naar kip smaakt. Ik sla dit gerechtje nog even over.

We zijn bijna bij Lac Cai aangekomen. Nog maar een klein stukje. We rijden voorbij een stukje wilde zee. De golven klotsen op de rotsen. We willen foto’s maken, maar vragen ons af of we het wel droog houden als we het raam hiervoor open doen. Er is maar een klein stukje weg vlak naast de zee. Het gaat net goed en we hebben een mooi shot! Christel parkeert de auto en we zoeken een schaduwplekje onder de bomen op om te gaan zitten. Het is een warme dag, in de felle zon is het niet uit te houden.

We hebben ons geïnstalleerd op ons plekje en dan komen er jeeps met toeristen aan. Er zijn vandaag verschillende cruiseschepen en de meeste toeristen gaan dan op pad met een tour om het eiland te verkennen. Een stel is van plan precies naast ons te komen zitten terwijl er ruimte genoeg is. Ze vragen ons niks en er komt geen woord of blik vanaf. Christel vraagt of ze ergens anders kunnen gaan zitten. Ze kijken ons verbaasd aan. Ze spreken de taal niet, het zijn Duitsers. Ze doen geen moeite om met ons te kunnen communiceren en na even draaien besluiten ze toch maar naar een ander plekje te gaan. Gelukkig blijven de toeristen met zo’n tour niet lang op 1 plek. Meestal vertrekken ze na een uurtje weer naar de volgende plaats.

Nadat ik een lekker vers broodje met zelfgemaakte bonen dip van Christel heb gegeten ga ik wat foto’s maken. Lac Cai is prachtig. Opnieuw helder turquoise zeewater. Het is ondiep waardoor je een heel stuk in kunt lopen. Cai wordt opgesierd door gigantische bergen van lege karko schelpen. De karko is de bekendste slakkensoort in het Caribische archipel. Prachtig om foto’s van te maken.De karko’s zijn sinds 2015 beschermd omdat de aantallen schrikbarend omlaag zijn gegaan in de jaren daarvoor. De dieren worden zo beschermd en krijgen dan kans om weer te herstellen.

Inmiddels begint er bij mij irritatie te komen van de inieminie beestjes die rond de bomen vliegen. Als je goed kijkt zie je dat het er wel miljoenen zijn. Het krioelt ervan. Ze steken me continue, net als de vervelende muggen. Ik zit helemaal onder de steken en dat jeukt ontzettend. Ik zoek wat verkoeling in het water, daar heb je geen last van de beestjes. Zodra ik uit het water kom begint het gewoon weer opnieuw. Het is zo erg  dat we besluiten weg te gaan van deze plek. Ondanks dat is dit wel echt een plek die je niet wilt overslaan op Bonaire.

Klein Bonaire

Naar een onbewoond eiland? Dat stond altijd al op mijn lijstje om te gaan doen! Op 800 meter afstand van Kralendijk ligt het mini eilandje Klein Bonaire. Met een watertaxi die meerdere keren per dag vertrekt kun je naar de overkant varen. Ik waan mij in het paradijs. Hagelwit strand en helder water. Op een paar toeristen na is hier niks te vinden. Er is een klein met riet bedekt afdakje voor een beetje schaduw. Je zult zelf je eigen eten en drinken moeten meenemen en dan kun je de hele dag genieten van deze prachtige plek. This is paradise!

Seru Largu

Bij dag en nacht een mooie plek om te bezoeken. Overdag kun je hier verschillende hike routes volgen en genieten van de mooie uitzichten. Bij helder weer kun je zelfs de bergen van Curacao zien. De mensen op Bonaire zijn erg bijgelovig en geloven dat het ’s nachts spookt op de berg. Als je het toch aandurft wordt je getrakteerd op een schitterende sterrenhemel en een stad vol lichtjes. In alle stilte kun je genieten van deze plek.

Cuba

Hou je van een salsa feestje? Dan moet je op donderdag avond bij Cuba zijn. Een gezellig plek om een dansje te komen doen. Het feest begint om 21.30 en je kunt er eerder op de avond al terecht voor een hapje en drankje. Elke donderdag zorgt DJ Cicario voor een heerlijke latin night.

Coco Beach Club

Op vrijdag is Coco Beach Club the place to be voor een dansje en drankje. Er worden geregeld evenementen georganiseerd. Op zaterdag kwam Bizzey optreden. Hier hoef je niet zoals in Nederland een kaartje voor te kopen. De entree is gewoon gratis. Op andere dagen kun je ook lekker zonnen aan het strand. Je geniet er van lekkere cocktails en kunt er heerlijk eten.

Little Havana

Als je feestje bij Cuba of Coco is afgelopen dan ga je automatisch door naar Little havana. Daar kun je nog eventjes door dansen tot de latere uurtjes. Overdag kun je hier ook terecht om een borrel te drinken.

Slavenhuisjes

We maken een stop bij de witte en okergele slavenhuisjes. De slavenhuisjes zijn wereldberoemd en stonden dan dus ook op mijn “Bonaire Bucketlist”! De slavenhuisjes bij Witte Pan en Oranje Pan zijn kleine huisjes waarin de slaven die werkten in de zoutpannen de nacht konden doorbrengen. Op de meeste plekken in de wereld zijn herinneringen uit de slaventijd uitgewist. De huisjes zijn piepklein en schattig, maar het verhaal erachter is heftig. De slavenarbeiders moesten 7 uur lopen om bij hun werkplek te komen, daarom zijn in die tijd de slavenhuisjes gebouwd zodat ze daar konden verblijven en niet meer de lange wandeling hoefden te maken. De huisjes zijn gemaakt van koraalstenen. Ze zijn nauwelijks 2 meter hoog en hebben 1 raam en een kleine deuropening waar niemand rechtop doorheen past. De slaven hadden zwaar werk, de hele dag in de hitte met hun blote voeten in de bijtende zoutbassin. Velen werden er blind door de weerkaatsing van de zon in de zoutkristallen. De slavernij werd afgeschaft in 1863, er werden 758 slaven op Bonaire in vrijheid gesteld. De huisjes zijn nu een beschermd monument (Bron).

Atlantis Beach

Tussen de Witte Pan en Oranje Pan in ligt Atlantis beach. We maken een korte stop om te kijken naar de kitesurfers. Kitesurfen is een vorm van watersport waarbij je op een kleine surfplank je voort laat trekken door een site. Het is een combinatie van surfen en vliegeren. Er zijn 2 kitesurf scholen, dus mocht je dit willen leren lijkt dit me een goede plek!

Jibe City

We rijden door de plaatselijke regenbui verder naar Jibe City. Dikke donkere wolken hangen in de lucht. Het lijkt wel maanlandschap om ons heen, zo apart. En op dat maanlandschap groeit van alles, een apart gezicht en ik vraag me af hoe het kan. De golven van de zee slaan tegen de rotsen aan, huizenhoge golven zijn er te zien, het ziet er spectaculair uit. Bij Jibe City stoppen we om te gaan lunchen. Een leuk hippie plekje vol met surf boys. Vrolijke kleurtjes, houten banken en stoelen  Een lunch met een view! Uitzicht op de helderblauwe zee terwijl we lekker eten. Er is genoeg keuze op het menu, ik ga voor een broodje zalm. De wind waait hard en je moet oppassen dat het eten niet van je bord wordt geblazen. De surfers zijn in actie op het water, vermakelijk om naar te kijken hoe ze zich door de golven bewegen en kunsten uithalen. Er hangt een relaxte sfeer, hier kun je je wel een paar uurtjes vermaken.

Pink Beach

We nemen tijdens het toeren over het eiland een kijkje bij Pink beach. Helaas heeft een orkaan het lange roze zandstrand bedolven onder een flinke laag dood koraal waardoor Pink beach dus niet meer pink is. Jammer, ik had graag een keer een roze strand willen zien.

Donkey beach 

Het strand langs het vliegveld. Hier kun je gemakkelijk de zee in. Een goede plek om lekker te relaxen en snorkelen. Tijdens het zonnen zie je regelmatig de vliegtuigen laag over je heen komen, indrukwekkend. In de weekenden vind je hier vaak de locals. Erg gezellig, want iedereen is welkom om mee te barbecuen.

1000 steps

Een uitgestrekt witte strand met kleine stukjes koraalsteen. De perfecte snorkel en duikplek op Bonaire. De baai is een prachtige plek en wordt omringd door kliffen van kalksteen, helderblauw water en een fantastisch rif. Schildpadden zul je hier ongetwijfeld tegen komen. Het rif is maar zes meter diep dus snorkelen gaat uitstekend. Het rif zit vol vissen en prachtig koraal en het water is opvallend helder. Wat is de onderwater wereld toch prachtig. Binnen no time heb ik de eerste schildpad al gespot. Ik ben gelukkig!

Karel’s

Een leuk restaurant op een houten pier aan de boulevard bij Kralendijk. We krijgen een tafeltje helemaal aan het eind waardoor we kunnen genieten van het uitzicht. Door de lichtjes die op de zee gericht zijn kun je zo de vissen voorbij zien komen zwemmen terwijl je aan het eten bent.

La terrazza

Deze Italianen hebben een leuk concept. Je geeft door wat je niet lust en aan de hand daarvan maken ze een surprise menu voor je klaar. Je krijgt dus geen menukaart en kunt niet kiezen wat je wilt eten. Ik heb hier meerdere keren super lekker gegeten. Het eten wordt met liefde voor je klaar gemaakt. Toppers!

Foodies

Een hip restaurantje waar je kunt genieten van heerlijk eten met een top uitzicht op Lac Baai en Sorobon. Je kunt er terecht voor lunch, diner of gewoon een drankje. Aanrader!

Gotomeer 

Het Gotomeer bevindt zich in het Washington Slagbaai National Park. Vanaf een hoog observatiepunt staan er verschillende bankjes waar je een mooi uitzicht hebt op het meer. Vanaf dit uitzichtpunt heb je ook uitzicht op de kleine eilandjes in het meer en kun je in de verte de top van de Brandaris zien liggen. De Brandaris is de hoogste berg van Bonaire. De perfecte plek om flamingo’s te spotten. Vanaf de uitzicht punten zie je ze al vanuit de verte. Als je verder rijd sta je op een paar meter afstand van de felgekleurde beesten. Ik kan er naar blijven kijken. Een prachtig stuk om te rijden. De natuur is waanzinnig mooi. Zo groen, overal cactussen en het is onaangetast.

Bonaire is een prachtig eiland. Ik ga hier zeker naar toe terug. Er zijn vast nog veel meer mooie plekjes die ik kan ontdekken als ik langer de tijd zou hebben. Ik hoop dat dit eiland zo blijft. Puur en schoon. Er is beschermd gebied en je kunt op alle plekken genieten in alle rust zonder hysterische toeristen. Ik ben verliefd!  

Ayo Bonaire!