Ik ben Dwight Gefferie, content creator van beroep en levenskunstenaar in mijn vrije tijd. Mijn grootste inspiratiebron om te doen wat ik doe, is de mens. De mens zie ik als een onoplosbare puzzel die ik, tegen beter weten in, toch wil oplossen. Onder andere om die reden ben ik samen met mijn co-host Mariëtte Ruggenberg, vorig jaar de Make Love Work podcast begonnen. In onze podcast voeren wij samen met bijzondere pioniers taboe doorbrekende gesprekken over de liefde, ambities en het magische. Mijn vormen van meditatie zijn gitaarspelen en uitwaaien op de motor. Het afgelopen jaar was een jaar van openbaringen. Ik heb mijn ouders beter leren kennen (en daardoor ook mijzelf) en ik heb voor het eerst een studie (Psychologie) gekozen waar ik helemaal achter sta. Ik ben benieuwd wat het leven nog meer voor mij in petto heeft.
Levenswijsheid
Op mijn 15e ontmoette ik per toeval een weduwe die meer dan 50 jaar ouder was dan ik. In dit stuk noem ik haar Lilith. Haar man was bijna twee jaar overleden op het moment dat wij elkaar ontmoetten. Lilith was een gehandicapte vrouw. Na de oorlog kreeg zij botkanker en moest haar been worden geamputeerd. Wat een van onze favoriete bezigheden waren, was tuinieren en praten. Eigenlijk sprak Lilith voornamelijk en ik luisterde. Zij liep al ruim 50 jaar langer dan ik op deze aardkloot, dus was het niet zo gek dat zij meer te vertellen had over het leven dan ik. We spraken over alles en nog wat, maar ons favoriete onderwerp was liefde. Ondanks dat zij daar veel ervaring mee had, kon zij mij geen sluitend antwoord geven op de vraag ‘Wat maakt een liefdesrelatie succesvol?’
Lilith en haar tweede man zijn bij elkaar gebleven tot aan zijn dood. En dit huwelijk was, in tegenstelling tot haar eerste, een open huwelijk. De eerste keer dat Lilith mij vertelde over haar alternatieve relatievorm, zat ik vol verbazing te luisteren naar haar verhalen.
Ik was 15 en had net verkering. De enige relatievorm die ik kende was de monogame. Mijn enige ervaring waarbij een derde persoon onderdeel werd van een relatie, was de situatie van mijn moeder, vader en zijn toenmalige minnares. Maar dat was alles behalve open en/of harmonieus. “Ben je niet bang dat hij verliefd wordt op een ander en je hem kwijtraakt?” vroeg ik aan haar. “Hij is nooit van mij geweest Dwight. Ik kan hem dus ook niet kwijtraken” antwoordde zij. Ik hoorde wat zij zei, maar ik was niet in staat om het concept te bevatten.
Wat maakt een relatie succesvol?
Ik ben nu 20 jaar ouder. Mijn hart is in de loop der jaren een aantal keren gebroken en ik heb zelf op een paar harten getrapt. Ik bleek toch meer op mijn vader te lijken dan ik hoopte. Gelukkig hoef je het leven niet uitgespeeld te hebben op mijn leeftijd en mag je blijven groeien. Het enige wat niet is veranderd de afgelopen 20 jaar, is mijn vraag “Wat maakt een liefdesrelatie succesvol?”. Ik ben in ieder geval tot het inzicht gekomen dat er geen sluitend antwoord bestaat. Gistermiddag interviewde ik Jan Geurtz voor onze Make Love Work podcast en daarin verwoordde hij mooi het begrip spirituele relaties.
Jan en Lilith delen een soortgelijke filosofie op het gebied van liefde, waardoor ik goed kon vergelijken welke gevoelens toen en nu bij mij opkwamen tijdens de gesprekken. De 15 jarige Dwight voelde de schoonheid van zo’n soort relatie, maar werd bedwelmd door alle mogelijke doemscenario’s die het met zich mee kon brengen. Nu voelde ik wat anders. De doemscenario’s voelde minder aanwezig en minder scherp. Ik kwam tot het besef dat mijn ego kleiner was geworden. Mijn ego creëerde namelijk de doemscenario’s en angsten. Hij zorgde er toen voor dat ik niet in staat was om vooral de liefde te kunnen zien. Begrijp me niet verkeerd mijn ego is nog steeds aanwezig, maar hij schreeuwt minder hard.
Een nieuwe vorm van relaties
Ik denk dat de juiste liefdesvorm net zo uniek is als een vingerafdruk. Het is een vorm die volledig afgesteld zou moeten zijn op de échte wensen van de betrokkenen. Tegen elkaar uitspreken dat er geestelijke of seksuele gevoelens voor een ander ontstaan zonder daar op te worden afgerekend, is in mijn optiek een cruciaal element op het gebied van liefde. Het zal waarschijnlijk zoveel vrijheid en ontlading van spanning geven, dat de behoefte om er iets mee te doen zal afzwakken. Of niet… in dat geval zou ik willen dat mijn partner en ik daar een kwetsbaar gesprek over kunnen voeren.
Zonder dat wij onze onzekerheden projecteren op de ander. Ik heb geen idee hoe ik zal reageren of mij zal voelen op het moment dat mijn partner zoiets met mij deelt.
Oude trauma’s zullen omhoog komen, mijn onzekerheden zullen worden blootgelegd. Ik hoop dat ik dan sterk blijf. Dat ik blijf praten, blijf luisteren en mij vooral blijf focussen op wat wij hebben. Ik ben bereid om het gevecht met mijn demonen aan te gaan. Het zal waarschijnlijk pijn doen, maar mijn doel is om er niet onder te lijden.
0 reacties