Kijk je pijnen aan

Ik zal zelf wel iets niet goed gedaan hebben – Straks gelooft niemand mij – Was het wel echt zo erg? – Ik schaam me – Heb ik het in gedachten erger gemaakt dan het is? – De ander bedoelt het vast niet verkeerd – Ik twijfel aan mijn intuïtie. 

Zo begint het wegstoppen van een trauma. Je beschuldigd jezelf. Je wilt het niet meer voelen en er niet meer naar kijken. Dan is het maar weg. Onbewust worden de emoties en pijnen vast gezet in je lichaam die zich op allerlei manieren kunnen uiten waardoor je vroeg of laat toch weer geconfronteerd wordt met dit stuk. 

Elk woord, elke aanraking die voor jou niet oké voelt, IS niet oké. Een hand die net iets te lang op je lichaam blijft rusten of even langs je heen strijkt waar je de rillingen van krijgt. Iemand die je ongevraagd intiem betast. In het nauw gedreven worden, over je grens heen gepusht worden. Een doordringende blik waar je een naar gevoel van krijgt. Bedreigd worden. Zomaar wat voorbeelden die ik allemaal heb meegemaakt. En met mij velen anderen. 

Als je aan vrouwen vraagt of ze grensoverschrijdend gedrag hebben meegemaakt is het antwoord meer dan je zou wensen “ja”. Vraag je een man of hij wel eens een grens is over gegaan dan krijg je vaak “nee” te horen. Ergens gaat er iets niet goed en begrijpen we elkaar niet. En als ik het over vrouwen en mannen heb bedoel ik eerder de mannelijke energie, die net zo goed in een vrouw aanwezig kan zijn. En de vrouwelijke energie kan ook de man zijn in deze situaties. We mogen dit allemaal uit een wat groter perspectief bekijken dan alleen maar te roepen ‘de man is de dader, de vrouw is het slachtoffer’ en er vervolgens niks mee te doen. 

Met seksueel overschrijdend gedrag en misbruik wordt macht uitgeoefend. Iets in mij roept mij om op te staan. Om mijn verhalen te delen. Om anderen te helpen. Om dit onderwerp bespreekbaar te maken. Om hier niet langer van weg te kijken. Het donker te omarmen zodat het geheeld kan worden. Niet alleen voor mijzelf, ook voor de familielijnen en het collectief. Er ligt zoveel spanning hier op terwijl het zo hard nodig is. Wachten tot een ander het doet is geen optie. Heling begint bij jezelf.

“Het was een warme zomerdag. Lekker heel de dag naar een festival. Juist omdat het zo warm was besloot ik overdag geen alcohol te drinken. Het festival was afgelopen en we hadden nog geen zin naar huis te gaan. We reden wel vast terug naar onze eigen woonplaats om daar het terras op te gaan en een wijntje te doen. Vrienden sloten aan. Één van hun woonde daar niet ver vandaan en vroeg of we meegingen naar zijn huis voor nog een drankje. Dat deden we en vanaf dat moment werd alles één grote waas. Een heerlijke waas, dat wel. Binnen no time lag ik samen met een vriendin in zijn bed. Op dat moment hadden wij totaal geen besef wat er gebeurde. Ik weet dan ook alleen vlagen van wat er zich afspeelde die nacht. Ik ging vooral op in de mood samen met die vriendin. Afwisselend in de woonkamer en slaapkamer. 

Er zitten gaten van wat ik me kan herinneren van die avond. Vond het wel vreemd op dat moment en we zeiden nog tegen elkaar hoe we ons nou zo konden voelen na 2 wijntjes. Het volgende wat ik weet is dat mijn vriendin uit zijn bed werd gesleurd door hem. Zij wilde blijven liggen en hij wilde haar weg hebben. Blauwe plekken de volgende dag waren daar het bewijs van. Nu had hij mij voor zich alleen en daar maakte hij gebruik van. Volledig verdoofd ging ik er in mee. Hij had seks met mij terwijl ik geen besef meer had van waar ik was en wat ik deed. Controle over mijn gedachtes, emoties of lichaam had ik niet meer. Later die nacht ging ik heel veel water drinken. Ik had super veel dorst. Hij hield mij tegen, zei dat ik wel genoeg water had gehad. Doodziek werd ik wakker. Flarden van de nacht begonnen naar boven te komen.

Gedurende de dag begon ik te plaatsen wat er gebeurt was. Ik belde mijn vriendin en we wisten zeker dat hij ghb in ons drinken had gedaan. We besloten samen hem te confronteren. We gingen naar hem toe en zeiden dat we zo’n leuke avond hadden gehad, dat we ons nog wel een keer zo wilde voelen en vroegen hem wat hij ons had gegeven. De tactiek werkte niet, hij ontkende alles. Zonder blikken of blozen. Wij konden niet tegen alcohol volgens hem. Hij lachte er om. Onze vermoedens werden niet lang daarna bevestigd. Zijn werk auto werd gevonden vol ghb. Iemand die ik al jarenlang ken. Hij wist precies dat dit de enige manier was hoe hij kans maakte seks met mij te hebben. Emotioneel had ik er geen last van. Ik heb tijdens dat moment geen emoties kunnen voelen en de herinneringen zijn vaag. Pas later kwam ik erachter dat het wel zo zijn sporen had achtergelaten in mijn lichaam. Controle loslaten was voor mij niet meer veilig, dat is het moment dat een ander kan toeslaan.”

De mannelijke en de vrouwelijke energie samen laten helen is wat hier nodig is. Aankijken en openen wat er gebeurt is. Dit bespreekbaar maken zodat de persoon aan de andere kant ook bewust wordt van wat er gebeurt. Ik keur het op geen enkele manier goed dat deze acties gebeuren dat nooit, maar er mag ook bekeken worden waar dat vandaan komt. Wat is de wond daaronder? Hoe kunnen we met elkaar bewustwording krijgen op deze stukken? Door met elkaar te verbinden. Door te delen. Te praten. Dat is het werk aangaan. Geen dader en slachtoffer willen aanwijzen. Naar de kern gaan. Bewustwording en openheid voor mannen én vrouwen. 

Ik ben er bewust van dat dat een hele grote shift is om met zijn alle te gaan maken. Klein beginnen. Elk stukje heling telt mee. Zo ben ik ook stap voor stap dit helingsproces aan gegaan en nog steeds mag het af en toe weer omhoog komen om een laagje dieper te gaan in die heling. Zelf ontdekken wat er rondom dit thema in mijn leven is gebeurt. Voelen wat dit heeft gedaan. Onderzoeken welke triggers er voor mij zijn, welke lessen ik eruit mag halen. Het helen zit voor mij voornamelijk in het weer opnieuw verbinden met mijn lichaam, controle loslaten en tegelijkertijd ook grenzen stellen. Die spoortjes van pijn doorvoelen om het vervolgens los te mogen laten. In de slachtofferrol blijven hangen is in geen enkele situatie de oplossing. Je eigen pijnen durven aankijken en jouw manier van heling vinden dat brengt je verder. 

Wil jij jouw helingsproces aangaan onder mijn begeleiding, neem dan contact op zodat we samen kunnen bekijken wat ik voor jou kan betekenen. 

Lees meer over dit thema in de blog die ik eerder schreef “veiligheid in je lichaam”.