En dan komt er een moment dat de terug ticket naar Nederland dichterbij komt. En dan wordt het nadenken. Wat ga ik in Nederland doen? Wil ik daar wel weer wonen? Daar heb ik de laatste tijd veel over nagedacht. Eerlijk gezegd kreeg ik buikpijn als ik er aan dacht mijn leven daar weer verder te gaan. Ook al zou dat wel de makkelijkste weg zijn. Ik heb mijn familie en vrienden daar, een huis, een auto en ik zou weer kunnen gaan werken bij Nest (wat echt voelde als een warm nest😉) Allemaal heel leuk. Mixed feelings waren volop aanwezig.

Het leven op Bonaire is heerlijk. Elke dag warm weer doet mij heel goed en ik verlang zeker niet terug naar koude dagen, regen en winterkleding. De vrijheid van maar 15 uur per week werken was super relaxed, nu ben ik weer toe aan wat meer regelmaat en meer werken. Elke dag vakantie vieren is best leuk, maar ook dat word je zat en stiekem was ik al aan het rondkijken naar een baan op het eiland. In mijn hart had ik eigenlijk de keuze al gemaakt. En toen er een sollicitatie kwam werd het serieus.

De dag van het gesprek bel ik ’s ochtends op hoelaat ik kan komen en we spreken een half uur later af. Ik vertrek samen met Calvin, maar na nog geen 5 minuten krijgen we een ongeluk. Een beladen vrachtwagen rijdt op ons in. We hebben zeker een engeltje bij ons, want we komen er zelf ongeschonden uit. Op het hele eiland is er maar 1 persoon die ons kan helpen en die is “even” bezig met wat anders. Conclusie, wij staan 3 uur in de hitte aan de kant van de weg te wachten tot hij komt. Gelukkig heb ik dan een beste vriendin naast me wonen die ons wat te drinken komt brengen 💞 Iets later dan gepland kom ik dus aan bij de sollicitatie, wat hier gelukkig geen probleem is. Het nieuws dat ik de baan aangeboden heb gekregen maakt de dag weer helemaal goed. Het geeft ook een enorm besef moment dat elke dag je laatste zou kunnen zijn en dus moet genieten van elk moment.

Na deze dag is het alsof alles op zijn plaats valt en dingen gaan zoals ze moeten gaan. Beslissingen kunnen gemaakt worden. Een paar dagen later start ik al met mijn nieuwe baan als front desk medewerker bij Resort Bonaire. Het weekend is als een rollercoaster. De knoop is doorgehakt, maar het besef moet nog even komen. Het wordt definitief nadat ik mijn woning heb opgezegd in Nederland en het nieuws bekend heb gemaakt bij familie en vrienden.

Bonaire is mijn nieuwe thuis, ik heb een lieve vriend, een uitdagende nieuwe baan, een leuk huis en gezellige eiland vrienden en vriendinnen. Het idee dat ik Nederland straks voor onbepaalde tijd achter me ga laten is nog wel een heel gek idee. Ik kom naar Nederland voor 2 weken om mijn huis leeg te halen, te verhuizen en afscheid te nemen. Een week na het besluit had ik voor het eerst een heimwee gevoel. Het is lastig om de personen die ik lief heb te moeten missen. Sommige connecties zullen hetzelfde blijven, anderen zullen misschien afzwakken en er zullen ook banden sterker worden. Afstand betekend voor elke relatie weer wat anders.

Zoveel verandering heeft wat tijd nodig, maar dat heimwee gevoel was natuurlijk al snel weer weg toen ik een paar uur later op het strand lag. Iedereen hier gaat door hetzelfde proces heen en het is dan fijn om steun bij elkaar te kunnen vinden. Dan liggen we op een prachtig zandstrand te kijken naar de helderblauwe zee en zeggen tegen elkaar, we hebben toch wel heel erg geluk dat we hier wonen he, laten we toch nog maar blijven!

In Nederland was ik altijd bezig met wanneer mijn volgende vakantie was, welke ticket ik zou boeken, iets om naar uit te kijken. Nu ik elke dag het vakantiegevoel heb ben ik daar niet mee bezig. Nu zijn het de momenten dat er bezoek uit Nederland komt om naar uit te kijken, want dat is echt heel leuk als iemand de moeite neemt om je zo ver weg op te komen zoeken. Zo dankbaar dat 3 van mijn beste vriendinnen dat al gedaan hebben. Pas op als je langskomt, gevaar aanwezig dat je wilt blijven 😜

Er komen veel vragen hoelang ik ga blijven, dat is een vraag waar ik zelf het antwoord ook niet op weet. Ik kies nu om hier te zijn, voor zolang dat goed voelt voor mij, zolang ik hier gelukkig ben. Ik ga genieten van het eiland leven en kijken wat er op mijn pad gaat komen. De toekomst is iets waar je veel over kan zeggen, maar je zult nooit weten of het zo zal gaan. Leef vandaag, niet gister of morgen.

Ik hoop jullie in september te zien, dan vieren we een gezellig afscheidsfeestje!

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Volg mijn blog

We gaan vertrouwelijk om met je gegevens, lees de privacyverklaring